Einleitung Oktober VIII

Oct. VIII

Van Hecke, Josephus
Bossue, Benjaminus
De Buck, Victor
Tinnebroek, Antonius

Acta Sanctorum Octobris ex Latinis & Græcis aliarumque gentium Monumentis, servata primigenia veterum Scriptorum phrasi, Collecta, Digesta, Commentariisque & Observationibus Illustrata a Josepho van Hecke, Benjamino Bossue, Victore de Buck, Antonio Tinnebroek, Societatis Jesu Presbyteris Theologis. Tomus VIII quo dies decimus septimus, decimus octavus, decimus nonus et vigesimus continentur.

Brussels
Typis Alphonsi Greuse 1853

xix, 1159 p.; ill.

ACTA
SANCTORUM
OCTOBRIS
EX LATINIS ET GRÆCIS ALIARUMQUE GENTIUM MONUMENTIS, SERVATA PRIMIGENIA VETERUM SCRIPTORUM PHRASI,
COLLECTA, DIGESTA,
Commentariisque et Observationibus
ILLUSTRATA
A
JOSEPHO VAN HECKE, BENJAMINO BOSSUE, VICTORE DE BUCK, ANTONIO TINNEBROEK,
SOCIETATIS JESU PRESBYTERIS THEOLOGIS.
TOMUS VIII
Quo dies decimus septimus, decimus octavus, decimus nonus et vigesimus continentur.

BRUXELLIS,
TYPIS ALPHONSI GREUSE, MDCCCLIII.

LEOPOLDO, REGIO BELGARUM PRINCIPI, DUCI BRABANTIÆ.

Ardenter votisque omnibus optaveramus, potestatem nobis fieri, SERENISSIME PRINCEPS, dedicandi nomini Tuo fructus diuturni laboris, quem edendis Actis Sanctorum tomi octavi Octobris impendimus: quam veniam summo nostro gaudio benigne datam ab Augustissimo Rege nostro, Patre Tuo optimo, intelleximus. Sed gaudium nostrum cumulatum est, quod tunc nobis id licuit, quando Tibi, ætatem capessendæ reipublicæ attingenti, universum applaudit Belgium. Inter has igitur totius regni gratulationes, nostrum quoque munusculum benevolo, quo accedentes ad Te, SERENISSIME PRINCEPS, excipere soles, vultu dignare. Est quidem levidense, quod porrigimus ast, qualecumque est, tamquam perenne in Te universamque Domum Regiam reverentiæ, obsequii et amoris Societatis Jesu Belgicæ testimonium offerimus. Et vero, SERENISSIME PRINCEPS, hoc volumen id pretii habet, quod Acta continet S. HEDWIGIS ducis Silesiæ, ex qua per utrumque parentem originem deducis Tuam. Fuit illa Silesiæ decus, ornamentum et præsidium, ejusque virtutes sponte sua vel incuriosis in memoriam revocant Matrem Tuam amantissimam, piissimam Reginam nostram LUDOVICAM MARIAM, quæ Belgium nostrum sanctimonia illustravit, beneficiis affecit, digna ornavit prole. Ut porro quæ maximarum virtutum Tibi, SERENISSIME PRINCEPS, prælucent exempla , quam proxime secteris, Ataviam Tuam S. HEDWIGEM, Cœlitesque omnes Tibi totique Regiæ Familiæ propitios ac perpetuos patronos esse cupimus, et juxta apostolicum præceptum Deum enixe orare non desinemus, ut Augustissimo Patri Tuo vitam præstet longævam, domum tutam, exercitum strenuum, populum probum, regnum quietum, utque Te ad Familiæ Tuæ solatium, Belgici nominis splendorem, Ecclesiæ decus salvum et incolumem quam diutissime conservet.

SERENITATIS TUÆ REGIÆ

Devotissimi Famuli
JOSEPHUS VAN HECKE
BENJAMINUS BOSSUE
VICTOR DE BUCK
ANTONIUS TINNEBROEK
Societatis Jesu Theologi.

SYNOPSIS TOMI OCTAVI DE ACTIS SANCTORUM OCTOBRIS.

[Praefatio]

Qui prodit in lucem Tomus, totius Operis quinquagesimus quartus, mensis Octobris octavus, dies continet omnino quatuor, nempe decimum septimum, decimum octavum, decimum nonum ac vigesimum ejusdem mensis. Cœlitum vero, de quibus nominatim agitur, numerus ad centum quadraginta sex ascendit, præter anonymos plurimos. Viros de more partiemur in tres Ordines, seu status, nempe ecclesiasticum, monasticum, sub quo regulares omnes accensemus, et sæcularem, cui fœmineum sexum subnectimus. Singulos ordines fere secundum seriem chronologicam exponimus.

EX STATU ECCLESIASTICO.

Classem hanc aperit S. Lucas Euangelista, cujus Acta et variæ translationes exponuntur, ejusque Euangelii authentia adversus quosdam neocriticos vindicatur. Hunc excipit S. Hero, Antiochenus episcopus et Martyr, in cujus chronotaxin inquiritur. Similes quæstiones in S. Asclepiade, Antiocheno pariter episcopo, evolvuntur. In S. Maximo levita et Martyre, præter Acta ex veteri Breviario, disseritur de urbibus Avia et Aquila, et Ottonianum diploma de visitatione Reliquiarum vindicatur. De S. Florentino, Trevirensi et Tungrensi episcopo, vix quidpiam præter nomen cognoscimus: ast posito ejus episcopatu, retractanda fuit recentiorum opinio, qua initia christianæ religionis in Gallia ad medium sæculum tertium prorogantur. S. Caprasio Aginnensi Martyri dignitatem episcopalem ex traditione asserimus, et antiquam satis passionem, rejectis aliis, damus, una cum Vita Metrica, hactenus inedita: S. Dulcidii, qui Martyrem Aginnensem transtulit, Vitam proferimus ex Breviario Lemovicensi. Occasione S. Clementis presbyteri Laudensis, cujus res gestæ Actis S. Bassiani immixtæ sunt, describitur Laus Pompeja vetus et nova. De SS. episcopis Levangio Silvanectensi, Eusterio Salernitano, Grato Oleronensi et Florentio Aransicano, vix aliqua habemus, sed pro re nata quædam illustrari conati sumus. Utriusque Ruricii, episcopi Lemovicensis, res gestas ex epistolis S. Ruricii I et ex Chronico Comodoliacensi desumpsimus. In Commentario historico de S. Lupo, Suessionensi episcopo, ejusdem consanguinitatem cum S. Remigio asserimus; Victoris autem, Capuani episcopi, scripta, hactenus cognita, recensemus; Verani, Cavellicensis episcopi, Vitam ex Labbei Nova Bibliotheca, et Narrationem de ejus morte et sepultura ex manuscripto edimus, postquam, Tamajo exploso, qui eumdem Tarraconensi sedi adscribebat, episcopatus Cavallicensis antiquitatem, et Sancti res gestas et cultum demonstravimus. De S. Zenone episcopo, Beneventi culto, paucula corrasimus. In Britannia tum Majori tum Minori floruerunt SS. Leuthernus et Levianus episcopi ac Scophilus abbas, sed de iis vix aliud quam quæ ad eorum cultum pertinent invenire nobis licuit: paulo ampliora nobis præbet sylloge de S. Fintano Corach, Clonsertensi episcopo et Fintano Moeldubh, quoniam eorum ætas, munia et loca, quæ incoluisse traduntur, exponere potuimus. Eodem circiter tempore martyrium patiebantur SS. Felix presbyter et Augebertus diaconus, quorum corpora olim in abbatia S. Petri Vivi asservata, nunc in ecclesia metropolitana Senonensi requiescunt. Licet. B. Sonnatii, Remensis archiepiscopi cultus interierit, certa tamen permanent antiquæ venerationis argumenta: concilium celebravit, cujus statuta, simulque limites regni Austrasiani sub Dagoberto inquiruntur. S. Nothelmi quoque Cantuariensis archiepiscopi refertur translatio, veteris cultus testimonium, ejusque cum Ven. Beda et S. Bonifacio, Germanorum apostolo, epistolare commercium. Gravior occurrit quæstio in B. Joanne III, episcopo Comensi, schismati Aquilejensi implicato. Eodem circiter tempore S. Vincentius presbyter Magniacum in agro Nivernensi illustrat, ejusque memoria, in sacris fastis celebrata, monstrat Usuardum secundis curis Martyrologium suum retractasse. S. Berarii Cenomanensis episcopatum præsertim illustrant translatæ e Monte Cassino S. Scholasticæ Reliquiæ, variæque institutiones monasticæ; ejus tamen chronotaxin intricat alter Berarius, Cenomanis pariter episcopus, ut ostendunt gesta episcoporum Cenomanensium, e quibus Vitam Sancti mutuati sumus. S. Berario æqualis fuit S. Lupus Andegavensis episcopus, cujus epocha, perperam a pseudo Odone Cluniacensi indicata, stabilitur. S. Aquilini Ebroicensis episcopi, expuncto ejus homonymo, quem aliqui in cathedram Ebroicensem intrudere volebant, res gestas illustramus tum ex ejusdem sedis antiquitate, tum ex concilio Rotomagensi et bello adversus barbaros illato. In S. Vitale episcopo Salisburgensi in Germania exponitur initium istius sedis, de quo dudum acri contentione disceptatum fuit, et vitam ac episcopatum Sancti, cujus miracula ex processu Canonizationis, Joanne Stainhauser et Amando Pachler referuntur. S. Acca Hagustaldiensis episcopus, controversiis et fortunæ S. Wilfridi Eboracensis immixtus, varia ædificavit templa, et ipse doctrina insignis, auctor fuit Ven. Bedæ scribendi Commentarios in Scripturam Sacram, præsertim Novi Testamenti; S. Accæ Vitam et miracula damus ex Hagiologio Hagustaldiensi, auctore anonymo canonico regulari. S. Aderaldi, qui Trecensis archidiaconus reformationem cleri procuravit, et cœnobium S. Sepulcri prope Trecas erexit, Vitam damus ab anonymo æquali et familiari conscriptam. S. Petrus Damiani ediderat Acta BB. Rodulphi episcopi et Petri eremitarum Avellanensium, quæ multiplici inquisitioni ansam præbent: oportet enim eorum cultum investigare, tempus eorumdem mortis definire tum ab anno emortuali Hugonis I archiepiscopi Vesuntini tum ab electione et inthronizatione B. Alexandri II Papæ, et tandem indagare, utrum proprio an vicario nomine Eugubinam Ecclesiam administrarit B. Rodulphus. S. Humbaldum illustrant concilia, quibus interfuit, favores piis locis impensi et peregrinatio Hierosolymitana, in qua periit. B. Thomas Helias, presbyter Bivillæ in Normannia inferiori, biographum nactus est Clementem, coævum scriptorem, qui altero opusculo ejusdem Beati miracula exposuit lucubrationem hanc una cum Miraculis recentioribus edimus, simulque monstramus, quæ hactenus pro canonizatione Beati acta sunt. Ex Adamo Opatovio damus Vitam et Miracula S. Joannis Cantii presbyteri sæcularis Cracoviensis, quibus pro more præmittimus Commentarium de Sancti patria, parentibus, studiis in academia Cracoviensi, scriptis et de multiplicibus obortis difficultatibus in causa canonizationis.

EX STATU MONASTICO.

S. Barsabiæ cœnobiarchæ et sociorum in Perside passionem damus ex versione Stephani Evodii Assemani, inquirimusque de compositione anni lunaris cum solari ac de initiis status monastici per Syriam et Persiam S. Barsabiæ suppar tempore et regione fuit S. Julianus Saba, Eremita in Mesopotamia, cujus Vitam edimus ex Theodoreto: Julianus noster distinguendus imprimis fuit ab altero homonymo, similiter monacho et coævo, ac dein inquirenda fuere et locus, quo vixit, et tempus, quo obiit. In Commentario prævio S. Joannis Colobi seu Parvi illustramus statum antiquum et hodiernum deserti Scetis, S. Joannis monasterium, ejusdemque ab altero Joanne œconomo Scetensi distinctionem; Actorum locum occupant Apophthegmata, dicta et facta Sancti referentia, quæ ex Cotelerio edimus. Præter fundationem Buxidensem jejuna sunt valde quæ conjectando magis quam affirmando dicimus de S. Troesio abbate et Confessore Niverni. Quamvis vitam S. Sindulphi, eremitæ Alsontiæ in agro Rhemensi, reliquerit nobis Almannus monachus, sæculi IX scriptor, vix tamen aliquid explorati præter translationem, multis miraculis insignem, nobis suppeditat. Ampliorem sui notitiam reliquit S. Ethbinus abbas, qui destructo, quod in Britannia Minori incolebat, monasterio Tauracensi, in Hiberniam trajecit, qua occasione ejusdem Sancti chronotaxis ordinatur, referuntur variæ translationes, ac tandem datur Vita ex Manuscriptis. Diœcesis Namurcensis in Belgio nobis exhibet S. Mononem eremitam et Martyrem, in cujus honorem olim Nassoniæ erecta fuit ecclesia collegiata; Vitam et Passionem nobis servarunt codices manuscripti. S. Desiderius abbas in territorio Bituricensi aliquando confusus fuit cum suo homonymo, discipulo S. Baronti: ejus Vitam damus ex Philippo Labbeo. Quoniam, ut vita, edita a Mabillonio et a nobis noviter excusa, docet, S. Theofredus, abbas Calmeliacensis, Martyr in Saracenica vastatione occubuit, propter frequentes istius gentis incursiones, inquirendum fuit cuinam irruptioni illiganda fuerit Sancti passio, et huic quæstioni subjunximus, quæ ad S. Theofredi cultum, translationem, præsentem Reliquiarum statum et Calmeliacensis cœnobii historiam pertinent. De S. Andrea Cretensi monacho et Martyre ex Mss. duplicia Acta græce et latine proferimus, quorum altera auctorem habent anonymum, altera vero Metaphrasten: sed quum martyria sub Constantino Copronymo satis intricassent varii hagiologi, oportuit Martyrum aliquot Acta breviter illustrare, Copronymianæ persecutionis chronologiam texere, ac tali modo certi aliquid de Sancto constituere. S. Regulum abbatem aut episcopum ejusque socios SS. Damianum presbyterum, Aneglas diaconum et Muren Virginem præcipue illustravit translatio Reliquiarum S. Andreæ Apostoli in Scotiam: sed antequam translationis hujus epocha et modus utcumque definiretur, discutiendæ fuerunt variæ variorum opinationes circa topographiam Andreopolitanam et Culdeorum institutum et fata. In SS. Gaufrido et Serlone abbatibus Saviniacensibus, Gulielmo novitio et Adelina abbatissa Moritoniensi in Normannia, præter ea quæ ad Beatorum res gestas et cultum spectant, operosa occurrit quæstio de propagatione Ordinis Saviniacensis, ejusque cum filiatione Clarevallensi conjunctio, de variis cœnobiis, quæ ex Saviniaco, tamquam e fœcunda matre ab anno 1012 ad 1657 prodierunt; sed hæc monasteriorum genealogia tricis geographicis et chronologicis quam pluribus impedita, recto ordine constituenda fuit: quod ut facilius ante lectorum oculos obversaretur, tabulis explicatum fuit, ut unus obtutus universam filiationem complecteretur. S. Petri de Alcantara Confessoris Ordinis Minorum duplicem Vitam in lucem damus: prior auctorem habet Joannem a S. Maria, Sancto supparem, et hispanice olim conscripta nunc primum latinitate donata prodit. Alteram prolixiorem confecit Laurentius a D. Paulo. Quoniam vero bina Acta plerumque abunde omnia explicaverant, Commentarius prævius contrahi et fere reduci potuit ad S. Petri zelum tum in adjuvanda reformatione S. Teresiæ, tum in instaurando proprio Ordine, ad scripta eidem tributa et ad gloriam ejus posthumam.

EX STATU SÆCULARI.

Classem hanc, si paucos excipias, Martyres constituunt. Habemus imprimis SS. Ptolemæum, Lucium eorumque socium anonymum, quorum Acta Eusebius ex secunda Apologia S. Justini Martyris decerpsit, annus martyrii derivandus est ab anno, quo S. Justinus posteriorem Apologiam conscripsit, et, refutatis opinionibus Gallandii et Longueruei, passio SS. Martyrum cum anno Christi 165 conjungitur. Martyrum, qui sequuntur, tempora sunt quidem incerta, sed tamen initio sæculi quarti recentiora non sunt. Varias catervas secundum varias regionum palæstras enumerabimus. In Africa, præter Martyres Bolitanos veteri Kalendario Carthaginensi inscriptis, Martyrologia nobis exhibent Martyres Mauritanos Ninum, Victoriam seu Victorem, Nobilitanum seu Jubilitanum, Mauritanum seu Marianum, Lucium, Cittinum seu Tinnum, Crescentianum, Ruffinianum, Donatum, Defensorem, Rusticianum, Servilianum, Socratum seu Socratem, Venerium seu Veneriam, Januarium, Mustolum seu Neustolum, Quintasium, Memmam seu Memmiam, Yzitanum seu Zidiacum, Primam, Donatam, Severam, Victoriam, Basiliam et Magnilium: alteram turmam Africanam componunt Lucius, Victor, Dasius, Leucius, Victoricus, Beresus, episcopus, Victrix, Faustinus vel Faustina et Martialis. Nicomediæ certarunt Promachus, Lucius, Marcellinus et Berniacus et forte Zosimus seu Susimus et Januarius seu Januaria; eamdem palæstram nacti sunt Martyres, quos suos esse contendebant Hispani, Victor, Alexander et Marianus; partim Nicomedia, partim Ostia Tiberina sibi merito vindicant Martyres Lucium vel Lucam, Victorinum vel Victorinam aut Victoriam item Agnetem Virginem. In reliquia Italia Puteoli in Campania Martyres exhibent Dasium seu Datium, Zosimum, Januarium, Dorotheam seu Dorotheum, Zosimum seu Susimum et Januariam seu Januarianam; status pontificii Marcianum et Joannem, quorum tertia celebratur translatio Diademate seu Historia inventionis sacrorum corporum, quæ hactenus inedita nunc primum in lucem prodit, et historiæ ecclesiasticæ utilissima est. Axiopolis, de cujus situ aliqua perstringuntur producit Martyres suos Hermetem et Taxium; Antiochiam illustrarunt tum Beronicus, Pelagia et socii quadraginta novem, tum S. Artemius, dux augustalis, sub Cæsare Juliano Martyr: hujus sanctitatem et debitum cultum impugnavit Tillemontius, adductis variis exemplis, præsertim Dictinii, Asturicensis episcopi, nos vero legitimum utriusque esse cultum defendimus, Acta proferimus græce et latine, quæ S. Joanni Damasceno tribuuntur, cujus quoque auctoritatem et sinceritatem adversus Casaubonum vindicamus. Ex Vaticano codice græce et latine in lucem proferimus martyrium S. Vari militis et sex sociorum eremitarum in Ægypto, simul Acta S. Cleopatræ, quæ S. Varum, passum sub Galerio Maximiano, postmodum, pace Ecclesiæ reddita, ex Ægypto in Palæstinam transtulit. In Gallia habemus Justum, puerum Martyrem, de quo duplicia Acta edimus, altera nempe ex manuscriptis, altera vero ex tribus Legendariis Bellovacensibus: in Commentario autem eadem Justo nostro vindicantur, quæ olim S. Justino Luparensi aut Parisiensi aptata fuerant, unde multiplex in Breviariis orebiatur perturbatio: cultus Sancti Martyris late propagatus per Galliam, Belgium, Germaniam et Angliam ostenditur, ejusque Malmundariam translatio in examen vocatur. Atrebatenses alio Justo una cum Artemio et Honesta Virgine gloriantur, quorum dies cultus, tempus et locus cædis ostenditur; passionem scripsit Jacobus Malbrancq societatis nostræ. Ulcienses in Subalpinis tertium producunt Justum cum Flaviano et nonaginta sociis, quorum cultus quidem certus, quamvis incerta origo, atque hac occasione Novaliciensis, Secusiensis et Ulciensis monasteriorum initia declarantur. Rutheni in Gallia Gratum tamquam Martyrem colunt et S. Ansutum eremitam, de quibus paucula e cultu, eisdem impenso, decerpere nobis licuit. SS. Ethelredi et Ethelberti fratrum Martyrum, S. Ethelberti, Cantii regis, pronepotum genealogia stabilitur, tempus passionis examinatur, initia monasterii Thanetensis referuntur, Acta martyrii ex Simeone Dunelmensi depromuntur. Inter confessores venit S. Brothenus, de quo satis jejunam habemus notitiam; Bradanus, Orora et alii Sancti insulæ Manniæ sui memoriam superstitem in ædibus sacris reliquerunt, evolvuntur porro fata episcopatus Manniæ seu Sodorensis, et, ad quam provinciam ecclesiasticam pertinuerit, inquiritur.

EX SEXU FOEMINEO.

Præter sanctas fœminas, supra cum aliis enumeratas, occurrit S. Solina Virgo et Martyr Carnutensis, cujus cultus variis et certissimis probatur argumentis, et passio ex Legendario S. Petri Carnutensis traditur. De S. Tryphonia, præter translationem a S. Paulo Papa I factam, una occurrit quæstio, utrum scilicet fuerit uxor Decii imperatoris aut alterutrius filiorum, an potius serva uxoris Decii. SS. Puellarum Acta ex Breviario Sanpapulensi exhibentur, simulque Sanctarum palæstra et tempus martyrii illustrantur. S. Mameltam, a quibusdam cum S. Mamlacha perperam confusam, brevique post baptismum passam, variis ædificatis ecclesias coluit olim Cpolis. S. Irene, Virgo et Martyr in Lusitania, nomen suum dedit civitati Setabi, quæ hodie Santarem appellatur; Breviarium Eborense nobis legendam præbuit, ex quo videmus S. Irenen monasticam vitam coluisse. Gwendolinam abbatissam Wallia veneratur: Gallia autem S. Austrudem abbatissam Lauduni: ejus Acta et miracula, ab Anonymo subæquali conscripta, ex Mabillonio recudimus. Occasione S. Frideswidæ Virginis, Oxoniæ patronæ, inquiritur de initiis urbis et academiæ Oxoniensis, de vicissitudinibus Frideswidiani monasterii, cujus ecclesia ab Henrico VIII in cathedralem erecta est; agitur dein de cultu ejusdem Virginis tum in Anglia tum in Artesia, de Reliquiarum cum alienis ossibus permixtione; tandem subjungitur Vita duplex, altera ex Capegravio, metrica altera, una cum libro de miraculis. De S. Laura, Vidua et Martyre Cordubæ, refutando magis Tamayi, Hispani Martyrologi, opinationes, quam certi aliquid asserendo agimus. Sanctorum hic nominatorum seriem claudit S. Hedwigis, Vidua, ducissa Silesiæ. In Commentario prævio exponimus Sanctæ genus paternum et maternum, pias multiplicesque per Silesiam fundationes, bella a marito et filio gesta, et historiam canonizationis et cultus: præter Vitam breviorem, in Commentario editam, damus Vitam prolixiorem cum Annotatis opportunis; conscripta fuit Vita utraque ab eodem auctore anonymo subæquali: addimus coronidis loco Speculum Genealogiæ S. Hedwigis, cujus posteritatem ad hodiernos usque Europæ principes plerosque deducimus.

INDEX SANCTORUM IN TOMUM VIII OCTOBRIS.

A

Acca episcopus et Confessor Hagustaldiæ, in Northumbria. Commentarius prævius. § I De origine et fatis Ecclesiæ Hagustaldensis in Northumbria 965 § II S. Accæ cultus, discipulatus apud SS. Bosa et Wilfridum, Eboracenses archiepiscopos 967 § III S. Accæ episcopatus; templa ab eo perfecta; ejus cum Ven. Beda amicitia et epistolare commercium; exsilium et obitus 969. Vita et miracula S. Accæ, Hagustaldi episcopi, excerpta ex Libro de Sanctis Ecclesiæ Hagustaldensis et eorum miraculis, auctore anonymo canonico reg. apud Mabillon. Acta SS. Ord. S. Benedicti sæc. III, part. I. 973

Aderaldus archidiaconus et confessor Trecis in Gallia Comm. præv. § I. Vita hic edenda; ætas Sancti; reformatio cleri Trecensis ab eo procurata 980. § II Fundatio prioratus S. Sepulcri; Sancti Reliquiæ, imagines, Officium ecclesiasticum, memoria in Martyrologiis 986. Vita, auctore anonymo æquali et familiari, ex editione Remigii Breyer 991

Agnes Virgo martyr. Vide Lucius.

Agricola, presb. et conf. Suessione in Gallia. Sylloge historica 885

Alexander. Vide Victor.

Andreas Cretensis, dictus in Crisi, Martyr Constantinopolitanus sub Constantino Copronymo. Commentarius prævius. § I. Sancti memoria in fastis, cultus et Acta 124. § II. Septem Martyres in plerisque fastis confuse prolati ab invicem distinguuntur et eorum Acta breviter illustrantur. Persecutionis Constantini Copronymi brevis historia et chronotaxis exhibetur 127. § III. Inquiritur in vitam S. Andreæ: Actorum loca nonnulla illustrantur 132. § IV. S. Andreæ Reliquiæ, miracula, locus sepulturæ 134. Martyrium sancti et gloriosi confessoris et thaumaturgi Andreæ, qui passus est sub imperatore Constantino Copronymo. Græce et latine. Caput unicum. S. Andreas ex Creta Constantinopolim venit ad resistendum Constantino Copronymo iconoclastæ et persecutori: martyrium 135. Martyrium sancti monachi et Martyris Andreæ, qui est in Crisi, auctore Metaphraste, cum versione quæ est apud Surium. Caput unicum. S. Andreæ pia in Creta vita; venit Constantinopolim ad impugnandum Constantinum Copronymum, et, immania tormenta passus, exspirat: sepulcrum miraculis claret: in Crisi deponitur 142

Aneglas. Vide Regulus.

Ansutus cum Grato. Vide Gratus.

Aquilinus, episcopus Ebroicensis in Gallia. Comment. præv. § I Urbis et Sedis Ebroicensis antiquitas: S. Aquilinus subscripsit concilio Rotomagensi; quo anno illud sit celebratum: fama sanctitatis ex Martyrologiis 489. § II. Synopsis vitæ: num duo distinguendi Sancti ejusdem nominis, uterque episcopus Ebroicensis 494. § III. De Barbaris, adversus quos S. Aquilinus sub Clodovæo arma tulit; Winidos fuisse probabilius ostenditur 498 § IV De tempore et annis episcopatus S. Aquilini: de Actis, horumque scriptore 501 § V. Reliquiæ, earumque translatio 503. Vita ex Ms. Rubræ Vallis et altero Gigniacensi, coll. cum Surio. Prologus 505. Cap. I Natales, adolescentia; matrimonium init: meretur stipendia sub Clodovæo II adversus Barbaros: redux, vovet, de consensu conjugis suæ, castitatem, atque exinde sub eodem tecto manentes, omni virtutum excellunt genere 506 § II Succedit in sede Ebroicensi B. Ætherio; munere sanctissime fungitur; orbatus lumine oculorum, vigilantius prospicit gregi: ejus mors et sepultura 508

Artemius cum Justo. Vide Justus.

Artemius Martyr, Antiochiæ in Syria. Commentarius prævius. § I Adversus argumenta Tillemontii vindicatur sanctitas S. Artemii ex Martyrologiis et variis scriptoribus 847 § II Acta S. Dictinii, præcipue in redeundo ad unitatem Ecclesiæ et cultus ecclesiasticus elucidantur 850 § III Acta S. Artemii edenda videntur esse S. Joannis Damasceni, cujus auctoritas et sinceritas adversus Casaubonum vindicantur 854 Memoria seu Historia magni et prodigiosi Martyris Artemii, collecta ex ecclesiastica Historia Philostorgii et nonnullorum aliorum a Joanne monacho. Ex tom. IV Spicilegii Romani Card. Angeli Maji. Caput I. Fontes historiæ S. Artemii, status imperii sub Constantino Magno 856. Caput II. Constantius, vita functis fratribus, solus imperator, consortem imperii assumit Julianum 859. Caput III. Julianus, adeptus imperium, Christianos variis artibus aggreditur, et pro tribunali cum Eusebio et Macario, presbyteris Antiochenis, disputat 863. Caput IV. S. Artemius Juliano crudelitatem exprobrat, vanitatem idolorum demonstrat et torqueri jubetur 869. Caput V. Julianus, tacentibus propter præsens Martyris Babylæ corpus oraculis, magis irascitur Christianis 875. Caput VI. S. Artemius, a Juliano damnatus, capite plectitur, ejusque corpus CPolim transfertur. Vanus Juliani conatus ad Hierosolymitanum templum instaurandum, ejusque cædes a Persis 881

Asclepiades episcopus Antiochenus. Commentarius historicus. Ejus memoria apud Eusebium et in Martyrologiis, quibus et quot annis S. Asclepiades sedem tenuerit Antiochenam 313

Augebertus cum Felici. Vide Felix.

Austrudis, Virgo abbatissa, Lauduni in Gallia. Commentarius prævius. § unicus. Sanctæ memoria in fastis sacris; Acta a biographo subæquali conscripta; tempus nativitatis et obitus 108. Vita auctore anonymo subæquali, ex Joan. Mabillon Actis SS. Ord. S. Bened. Cap. I. Sanctæ ortus, pia institutio, et ingressus in monasterium, fratrem suum S. Balduinum, injuste occisum amare deflet. Cap. III. Occiso fratre suo, multas calamitates patitur Sancta ab adversariis suis, quos tamen omnes, Deo juvante, vincit 113. Cap. III. Miracula in vita et post mortem 115

B

Barsabias cœnobiarcha et socii Martyres in Perside. Commentarius prævius. § I. Silentium fastorum ecclesiasticorum; Acta martyrii, a S. Marutha conscripta; annus et dies passionis 838. § II. De initiis monastici instituti in Syria et Perside 842. Martyrium SS. Barsabiæ cœnobiarchæ et decem ejus sociorum necnon cujusdam magi: Ex Actis SS. Martyrum Orientalium et Occidentalium, auctore Stephano Evodio Assemano, part. 1 846

Basilia. Vide Martyres Mauritani.

Berarius episcopus Confessor Cenomanis in Gallia. Commentarius prævius. § I. Vitæ S. Berarii synopsis; locus natalis, tempus episcopatus et mortis 149. § II. Translatio corporis S. Scholasticæ Cenomanos; variæ fundationes S. Berarii ejus obitus; inquisitio in alterum Berarium, Cenomanensem episcopum 151. Vita auctore anonymo Gestorum episcoporum Cenomanensium, ex Mss. Anisolano et Veteribus Analectis Mabillonii collatis 157

Beresus cum Lucio etc. Vide Lucius.

Bermiacus cum Promacho. Vide Promachus.

Beronicus Pelagia et alii XLIX Antiochiæ. Sylloge ex Martyrologiis. Quæ sit Pelagia hac die celebrata 421

Bolitani Martyres in Africa. Ex Kalendario Carthaginensi 37

Bradanus et Orora et alii Sancti, qui olim colebantur in insula Mannia in Mari Hibernico. Sylloge. § unica. Varia fata episcopatus Manniæ seu Sodorensis; ad quas provincias ecclesiasticas pertinuerit; Sancti in insula Manniæ olim culti; superstes eorum memoria in ædibus sacris 887

Brothenus confessor, cultus in Wallia 358

C

Caprasius, ejusque probabiliter socii SS. Primus et Felicianus, Martyres Agennis, in Aquitania. Commentarius prævius. § I. Sanctorum memoria in fastis, Actorum variorum fides, et passionis synopsis 815. § II. De sociis S. Caprasii Primo et Feliciano, de ejus episcopatu et monumentis variis in ejus honorem 818. Passio SS. Fidis, Caprasii, Primi et Feliciani. Ex codice Grimbergensi collato cum exemplaribus Labbeano, Trevirensi, Ultrajectino et Rubræ-Vallis 823. Passio metrica SS. Fidis et Caprasii, auctore, ut videtur, Hildeberto Cenomanensi, ex codice Bremensi 826

Cittinus. Vide Martyres Mauritani.

Clemens, presb. et conf. Laude Pompeja in Italia. Sylloge historica. Laus Pompeja vetus et nova; S. Clementis cum S. Bassiano episcopo suo gesta 49

Crescentianus. Vide Martyres Mauritani.

D

Damianus. Vide Regulus.

Dasius seu Datius, Zosimus, Januarius, Dorothea seu Dorotheus, Zosimus seu Susimus, Januaria seu Januariana, Martyres Puteolis in Campania. Sylloge ex Martyrologiis 829

Dasius cum Lucio etc. Vide Lucius.

Defensor. Vide Martyres Mauritani.

Desiderius, abbas in territorio Bituricensi. Comment. præv. Probe distinguendus ab altero ejusdem nominis, discipulo S. Baronti: memoria ex Martyrologiis et cultus: quo anno decesserit: Acta 511. Vita ex Labbeo tom. II. Bibliothecæ p. 367 et seqq. 512

Donata. Vide Martyres Mauritani.

Donatus. Vide Martyres Mauritani.

Dorothea seu Dorotheus cum Dasio. Vide Dasius.

Dulcidius seu potius Dulcitius episc. Conf. Aginni, Lemovicibus et Cambareti in Gallia. Commentarius prævius. Cultus; distinctio a S. Dulcidio Tolosano; nomen; ævum; translatio Martyrum Aginnensium 50. Vita S. Dulcidii ex Breviario Lemovicensi anno 1625 edito 52. Addenda de cultu et Reliquiis 1106

E

Ethbinus, Confessor et abbas in Hibernia. Comment. præv. § I. Fit monachus Tauracensis: quo tempore destructum fuerit monasterium illud: Actorum S. Etbini chronologia: de S. Samsone Dolensi et Nannetensi, sicut et de aliis quibusdam viris S. Ethbini coævis: hujus transitus in Hiberniam: ejus vita et festiva memoria 474, § II. De Reliquiis S. Ethbini: earum variæ translationes; sacrum corpus Monstrolii asservatum usque ad exitum sæculi XVIII, quando a sacrilegis combustum fuit: Acta 482. Vita ex Ms. Aquicinctino coll. cum Ms. Marchianensi 487

S. Ethelredus et Ethelbertus fratres ac Martyres in Anglia. Commentarius prævius. § I. Ethelredus et Ethelbertus pronepotes S. Ethelberti, qui Cantii primus rex Christianus fuit: eorumdem genealogia stabilitur 90. § II. Narratur martyrium ex Actis brevioribus; quo anno id contigerit: fundatio monasterii Thanetensis S. Mildredæ 92. § III. Translationes corporum in Wakering et dein Ramsejam: cultus 94. Acta prolixiora ex Simeone Dunelmensi, de Gestis regum Anglorum; ap. Twysden, X Scriptores 96. Appendix, Loca sepulturæ Sanctorum familiæ regiæ Cantii, ex Ms. Saxonico Biblioth. Cantabrigensis 100

Eusterius, episcopus Salernitanus in Italia. Comment. Historicus. Pauca ad nos de S. Eusterio pervenerunt: ejus festum variis celebratum diebus: quo tempore floruerit: chronologia ecclesiæ Salernitanæ 436

F

Faustinus vel Faustina cum Lucio etc. Vide Lucius.

Felicianus. Vide Caprasius.

Felix presbyter et Augebertus diaconus Martyres in Gallia. Comment. præv. Cultus eorum variis in parœciis diœceseos Lingonensis: Legenda et Passio: corpora asservata in abbatia S. Petri Vivi prope Senonas 359. Legenda, desumpta ex officio quodam completo ad festum horum SS. Martyrum 362

Fintanus Corach, episcopus Clonfertensis et Fintanus Moeldubh, abbas in Clonenagh, in Hibernia. Sylloge historica. Utriusque S. Fintani ætas, munia et loca, quæ incoluisse traduntur 896 Fintanus Moeldubh cum Fintano Corach. Vide Fintanus Corach.

Flavianus cum Justo. Vide Justus.

S. Florentinus seu Florentius, episcopus Trevirensis et Tungrensis. Commentarius historicus et criticus. § I. S. Florentini memoria in sacris Fastis; Vita ejus brevior; Origines Ecclesiarum Trevirensis et Tungrensis, occasione hujus Sancti, retractantur: imprimis ex antiquis Martyrologiis et historiæ Trevirensis scriptoribus 16. § II. Eadem quæstio retractatur ex auctoritate antiquorum Catalogorum Ecclesiæ Trevirensis 19, § III. Discutiuntur testimonia antiquorum, qui favere videntur Hontheimiano systemati 21. § IV. Ex propagatione Euangelii per universum orbem, arguitur Christianismus etiam in Gallia et Germania sæculo primo sectatores habuisse 26. § V. Magis directe monstratur Religio Christiana in Galliis, adeoque Treviris in Belgica prima, primo sæculo propagata fuisse 28. § VI. Confirmatur opinio propagatæ jam primo sæculo Religionis Christianæ ex historia legionum Romanarum ad Rhenum 31

Florentius episcopus et Confessor Arausicæ in Gallia. Commentarius prævius. § unicus. Memoria in sacris fastis; ejus Acta incerta, ex Vita S. Verani excerpta; concilia, quibus interfuit; obitus et Reliquiarum translatio 76. Vita S. Florentii, episcopi Arausicani, ex Officiis Propriis ecclesiæ Placentinæ 80

Frideswida, Virgo Oxoniæ in Anglia. Comment. præv. § I. Oxoniensis urbis et academiæ antiquitas: quo anno ibidem floruerit S. Frideswida 533. § II. Vitæ S. Frideswidæ compendium: præcipua capita ad crisim vocantur: de horrore, quo reges Angliæ ab ingressu in urbem Oxoniensem prohibebantur 536. § III. Monasterium S. Frideswidæ Oxoniense: initia, vicissitudines: incendium sæc. XI ineunte; dubia circa chartam Ethelredi, qua illud memoratur: fit Prioratus S. Augustini; supprimitur a Clemente VII: ecclesia in sedem episcopalem erigitur ab Henrico VIII schismatico 542. § IV. De Reliquiis S. Frideswidæ, perpetuo Oxoniæ servatis: variæ translationes: monumenta cultus, S. Virgini ejusque sacris exuviis exhibiti 549. § V. Sepulchrum S. Frideswidæ spoliatur ab Henrico VIII: Reliquiarum profanatio et permixtio: monumentum, quod hodie adhuc visitur Oxoniæ in ecclesia Christi 553. § VI. Cultus S. Frideswidæ extra Angliæ fines, præsertim in Bomy, Artesiæ vico, haud procul Tarvenna: Acta 560. Vita ex Capegravio coll. cum Ms. Rubræ Vallis 564. Vita metrica, juxta Ms. Oxoniense Rawlinson c. 558 fol. 154 b. Appendix. Liber Miraculorum S. Frideswidæ, auctore Philippo, priore, nunc primum ex Mss. Bibliothecæ Bodleianæ Oxoniens. Digby 177 editus 565

G

Gaufridus et Serlo abbates et Guilielmus novitius Saviniacenses et Adelina abbatissa Moritoniensis in Normannia. Commentarius historicus. § I. Duplex SS. Saviniacensium translatio; pauca de S. Adelina et Guilielmo innotescunt; B. Gaufridi ortus, magisterium, monachatus Cerasii et Saviniaci; quæ gessit, dum abbas esset Saviniacensis 1007. § II. B. Serlonis cultus; disciplina sub B. Gaufrido, monachatus Cerasii et Saviniaci; gesta, dum Saviniaco præesset; secessus ad Claramvallem; obitus 1011. § III. Propagatio ordinis Saviniacensis et ejus conjunctio cum filiatione Clarævallensi 1014. § IV. Catalogus Saviniacensis filiationis explicatur; turbatio in monumentis historicis orta ex computatione annorum regni Stephani, regis Angliæ 1019. § V. Abbatiæ conditæ a S. Vitali 1023. § VI. Abbatiæ conditæ a B. Gaufrido ante annum 1131 1024. § VII. Abbatiæ conditæ a B. Gaufrido ante annum 1134 1026. § VIII. Abbatiæ reliquæ conditæ a B. Gaufrido 1028. § IX. Abbatiæ conditæ usque ad conjunctionem cum Cisterciensibus 1030. § X. Abbatiæ reliquæ conditæ ante mortem B. Serlonis 1032. § XI. Abbatiæ conditæ ante annum 1200 1034. § XII. Abbatiæ conditæ post annum 1200 1037. § XIII. Abbatiæ dubio jure aut male inter Saviniacenses relatæ, aliæque quarum corruptum fuit nomen 1040

Gratus, quem dicunt martyrem, et S. Ansutus eremita apud Ruthenos in Gallia Sylloge historica 180

Gratus, confessor, episcopus Oleronensis in Gallia. Comment. historicus. Urbis et sedis Oleronensis antiquitas: S. Grati Legenda et Officium: Reliquiarum inventio, descriptio, translationes 440

Gwendolina abbatissa, culta in Wallia 358

H

Hedwigis, vidua ducissa Silesiæ. Commentarius prævius § I. Sanctæ cultus; ejus Acta et Legenda Minor 198. § II. S. Hedwigis genus illustre et et pia in puerili ætate institutio: nonnulla de educatione fœminea medio ævo 202. § III. Fundatio cœnobii Trebnicensis sanctimonialium Ordinis Cisterciensis 206. § IV. Aliæ fundationes, cooperante S. Hedwige, ab Henrico Barbato factæ 209. § V. De dissidio orto inter filios Henrici ducis et S. Hedwigis 212. § VI. Varia bella ab Henrico Barbato gesta; ejus obitus; bellum Tartaricum seu Mongolicum, in quo periit Henricus II, filius S. Hedwigis 215. § VII. Ad beatam mortem per Sacramentorum receptionem præparat se S. Hedwigis; ejus obitus, canonizatio et cultus 219. Vita, auctore anonymo subæquali. Ex editione Scriptorum Rerum Silesiacarum t. 1 Gustavi Adolphi Stenzel, collata cum ms. musæi nostri. Prologus 224. Cap. I. De conversatione S. Hedwigis in ætate puerili et tempore matrimonii, de amore castitatis et continentiæ 225. Cap. II. De humilitate et patientia S. Hedwigis 227. Cap. III. De austeritate vitæ S. Hedwigis 230. Cap. IV. De oratione et devotione S. Hedwigis 234. Cap. V. De charitate S. Hedwigis 237. Cap. VI. De miraculis S. Hedwigis in ejus vita 240. Cap. VII. De miraculis factis tempore mortis S. Hedwigis 246. Cap. VIII. De miraculis post mortem 247. Cap. IX. De miraculis tempore canonizationis S. Hedwigis, de ejusdem canonizatione et translatione ejus corporis 262. Tractatus sive speculum genealogiæ S. Hedwigis 265

Hermes et Taxius martyres Axiopoli in Bulgaria. Ex Martyrologiis 345

S. Heron episcopus et martyr Antiochiæ. Sylloge. Memoria Sancti in fastis; tempus episcopatus et obitus 8

Honesta V. cum Justo. Vide Justus.

Humbaldus, episc. Autissiodorensis in Gallia. Commentarius prævius. § unica. B. Humbaldi cultus et consecratio episcopalis; conciliis pluribus interest; lites componit; donationibus piis favet; in peregrinatione Hierosolymitana perit 996. Vita B. Humbaldi episcopi Autissiodorensis, ex Historia epp. Autiss. ap. Labbe, Bibliotheca Mss. t. I, p. 456 1002

J

Januaria seu Januariana cum Dasio. Vide Dasius.

Januarius seu Januaria cum Promacho. Vide Promachus.

Januarius cum Dasio. Vide Dasius.

Januarius. Vide Martyres Mauritani.

Joannes Colobus seu Parvus, eremita deserti Scetis in Ægypto. Commentarius Prævius § I. Deserti Scetis status antiquus et hodiernus: Arbor obedientiæ: monasterium S. Joannis Parvi 39. § II. Quandonam S. Joannes Parvus floruerit: distinguitur a Joanne œconomo Scetis: de cultu ejusdem 41. Apophthegmata. Ex Cotelerio, tomo I Monumentorum Ecclesiæ græcæ, pag. 468 et seqq. 44. Appendix ex variis 47

Joannes III, episcopus Comensis in Italia. Commentarius Historicus. S. Joannis genus et ætas: schismati Aquilejensi implicatur Comensis ecclesia 903

Joannes Cantius, presbyter sæcularis Cracoviæ Comment. Præv. § I. Præcipui auctores, qui de vita S. Joannis Cantii scripserunt 1042. § II S. Joannis patria, parentes, studia in Academia Cracoviensi: quo anno natus et defunctus S. Joannes 1047 § III. De processu canonizationis: multiplices diuturnæque hac in causa obortæ difficultates: de Reliquiis B. Viri, ejusque cultu tum antiquo tum præsenti 1051. § IV. De scriptis Beati Cantii: quid statutum hac super re in congregatione SS. Rituum in ordine ad ejus canonizationem: Vita a nobis edenda 1061. Vita, auctore Adamo Opatovio, excusa Cracoviæ, an. 1628. Præfatio 1064. Cap. I. De patria, parentibus, educatione domestica et studiis academicis 1065. Cap. II Virtutes: humilitas, admiranda simplicitas et fervens in Deum pietas 1066. Cap. III Patientia in adversis et carnis mortificatio 1068. Cap. IV De operibus misericordiæ et dono prophetiæ 1070. Cap. V Insigniores quidam B. Cantio viri coævi, hujusque in Academia Cracoviensi labores 1071. Cap. VI De transitu ex hac vita ad immortalem et sepultura 1072. Miracula S. Joannes Cantii, auctore eodem Adamo Opatovio, ex versione Ms. P. Benedicti Boym S. J. Pars I De miraculis, quibus servus Dei claruit a morte sua usque ad inventionem et reserationem sui tumuli 1073. Pars II De iis miraculis, quibus S. Joan. Cantius in inventione et reseratione tumuli sui inclaruit 1089. Pars III De miraculis coram DD. Commissariis episcopalibus recognitis 1096. Appendix § I Miracula a S. Congregatione Rituum probata in ordine ad Canonizationem 1100. § II Bulla Canonizationis 1102.

Irene Virgo sanctimonialis et Martyr, Scalabi in Lusitania. Commentarius Prævius § unic. Scalabis nomen propter Sanctam mutatum; Sanctæ memoria in fastis sacris, ejus professio monastica 909 Passio S. Irenes Virginis et Martyris, ex veteri Breviario Eborensi et Florezio Espana Sagrada tom. XII 911

Jubilitanus. Vide Martyres Mauritani.

Julianus Saba, eremita in Mesopotamia. Commentarius Prævius. § I Sancti ab altero Juliano monacho coævo distinctio: memoria ejus in fastis sacris 346. § II Laudes Sancti apud scriptores ecclesiasticos: Vita ejus a Theodoreto scripta: de loco ubi vixit ac tempore quo obiit, disquisitio 350. Vita S. Juliani Sabæ auctore Theodoreto, ex editione Sirmondi. Cap. I S. Juliani vita eremitica: multi ab eo instituti monachi, in quibus insigniores Jacobus Persa et Asterius: secessus in montem Sinai 353. Cap. II Mors Juliani apostatæ S. Juliano divinitus revelata: hujus iter Antiochenum, miracula, reditus in eremum et obitus 357

Justus, puer et Martyr, Autissiodori et Bellovaci in Gallia. Commentarius Prævius. § I Narratio primigenia martyrii S. Justi in triplice Actorum specie servatur 323. § II Aptantur Acta S. Justi S. Justino Luparensi seu Parisiensi; multiplex hinc in Breviariis perturbatio 325. § III Sinceritas Actorum S Justi, Reliquiæ et cultus Autissiodori et in Corbeja Nova 328. § IV Reliquiæ et cultus Bellovaci, Pictavis, Centuli et in Villa S. Justi 330 § V Confusio in Reliquiis; translatio Malmundariensis in examen vocatur 333. § VI Reliquiæ et cultus apud Einsidlenses, apud Zutphanienses, Antverpienses, iterum Autissiodori et in Anglia 335. Passio S. Justi pueri ex Mss. Caput unicum. S. Justus cum patre Justino it Ambianum, liberaturus patruum; in reditu martyrio coronatur: sepultura 338. Altera Passio S. Justi pueri secundum tria Legendaria Bellovacensia. Caput unicum. S. Justi patria et parentes; liberatio Justiniani patrui; martyrium; sepultura; ecclesia 340

Justus, Flavianus et socii XC, Martyres, ut fertur, Ulcii in Pedemontio. Synopsis Historica. § unica. Cultus certi origo incerta; translatio; Novaliciensis, Secusiensis et Ulciensis monasteriorum initia 393

Justus, Artemius et Honesta V., Martyres, in diœcesi Atrebatensi in Gallia. Commentarius Prævius. Dies cultus varius; vetera officia; tempus et locus cædis; Reliquiæ 369. Passio SS. Justi, Artemii et Honestæ, auctore Jacobo Malbrancq, ex lib. V de Morinis 371

L

Laura, vidua et Martyr Cordubæ in Hispania. Crisis Historica. Res gestæ ex Adversariis Luitprandi et Martyrologio Tamaji de Salazar: Adversaria Luitprando adjudicanda; asserta Tamagi commentitia sunt 590

Levagius seu Levanius episcopus Silvanectensis et Confessor. Commentarius. Primordia ecclesiæ Silvanectensis densis tenebris obvoluta, memoria S. Levangii ex Martyrologiis et Officio ecclesiastico. Quo anno celebratum fuerit concilium Aurelianense I, cui interfuit S. Levangius: Reliquiæ. 447

Leucius cum Lucio etc. Vide Lucius.

Levianus cum Leutherno. Vide Leuthernus.

Leuthernus et Livianus, epp. conff. et S. Scophilus abbas, in Britannia Majori et Minori. Sylloge Historica. Sanctorum cultus, Reliquiarum translatio et inventio. 57

Lucas Evangelista. Commentarius Prævius. § I Sancti elogia in variis Martyrologiis, ejus patria, genus et professio ante susceptum Christianismum 282. § II Conversio S. Lucæ ad Christum, ejusque cum S. Paulo peregrinationes. 285. § III De scriptis S. Lucæ eorumque authentia 288 § IV S. Lucæ prædicationes per varia loca et de imaginibus ejus manu pictis 295. § V De obitu S. Lucæ ejusque circumstantiis 298. § VI De variis translationibus corporis S. Lucæ 300. Vita auctore Simeone Metaphraste, exstat in OEconomio, post Apocalypsim et Vitam S. Joannis Apostoli 310

Lucas. Vide Lucius.

Lucius vel Lucas et Victorinus vel Victorina aut Victoria, item Agnes Virgo, Martyres, partim ad Ostia Tiberina, partim Nicomediæ. Sylloge Historica. 344

Lucius, Victor, Dasius, Leucius, Victoricus, Beresus episc., Victrix, Faustinus vel Faustina et Martialis Martyres in Africa. Sylloge Historica. 342

Lucius cum Promacho. Vide Promachus.

Lucius. Vide Martyres Mauritani.

Lucius cum Ptolemæo. Vide Ptolemæus.

S. Lupus, episc. et confessor, Andegavis. Commentarius Prævius. § unic. Sancti cultus; tempus episcopatus inquiritur 104. Elevatio et translatio, ex Breviario Andegavensi anni 1624. 106

Lupus, episcopus Suessionensis. Commentarius Historicus. Fama sanctitatis: S. Lupus non est filius S. Principii; natus est ex altero S. Remigii fratre: quo tempore sedem tenuerit Suessionensem: ejus res gestæ: Reliquiæ. 448

M

Magnilius. Vide Martyres Mauritani.

Mamelta, Martyr in Perside. Sylloge. Martyrologia; mors brevi post baptismum; distinctio a S. Mamlacha; ecclesiæ CPoli. 53

Marcellinus cum Promacho Vide Promachus.

Marcianus et Joannes, Martyres, in Statibus pontificiis. Commentarius Prævius. § unica. Triplex Sanctorum Martyrum translatio; auctoritas et utilitas historiæ tertiæ translationis 831. Inventio corporum SS. Joannis et Marciani Martyrum seu Diadema in festo eductionis sive revelationis Reliquiarum Sanctorum Joannis et Marciani; auctore Indie Placentino, ex Ms. 832

Marianus. Vide Martyres Mauritani.

Marianus. Vide Victor.

Martialis cum Lucio etc. Vide Lucius.

Martyres Mauritani, Ninus, Victoria seu Victor, Nobilitanus seu Jubilitanus, Mauritanus seu Marianus, Lucius, Cittinus seu Tinnus, Crescentianus, Ruffinianus, Donatus, Defensor, Rusticianus, Servilianus, Socratus seu Socrates, Veneria seu Venerius, Januarius, Mustolus seu Neustolus, Quintasius, Memma seu Memmia, Yzitanus seu Zidiacus, Prima, Donata, Severa, Victoria, Basilia et Magnilius. Sylloge Memoria Sanctorum Martyrum in fastis sacris. 38

Mauritanus. Vide Martyres Mauritani.

Maximus, levita et Martyr Aquilæ. Comment. præv. § I. De Avia et Aquila urbibus: S. Maximi passio: ejus Acta. 400 § II. De Reliquiis S. Maximi; earum Inventio seu Visitatio sub Othone Magno; hujus diploma; Reliquiarum translatio 407. Vita ex Breviario ms., quod in episcopio Aquilano asservatur, descripta 417. Lectiones ex Proprio Aquilano 420

Memmia. Vide Martyres Mauritani

Monon, eremita et Martyr, in diœcesi Namurcensi in Belgio. Commentarius prævius. Cultus S. Mononis; historia ecclesiæ et capituli in ejus honorem Nassoniæ erectorum. 363. Vita et Passio S. Mononis Martyris ex Mss. 367

Muren Vide Regulus.

Mustolus. Vide Martyres Mauritani.

N

Neustolus. Vide Martyres Mauritani.

Ninus. Vide Martyres Mauritani.

Nobilitanus. Vide Martyres Mauritani.

Nothelmus, Conf. et archiep. Cantuariensis in Anglia. Commentarius historicus. Fasti sacri, translatio, commercium literarium cum Ven. Beda et S. Bonifacio, presbyteratus Londoniæ, monachatus et episcopatus Cantuariæ, ordinationes episcoporum, tempus mortis 117

O

Orora cum Bradano. Vide Bradanus.

P

Pelagia cum Beronico. Vide Beronicus.

Petrus de Alcantara, Confessor Arenis in Hispania. Comment. præv. § I. Admiranda S. Petri virtus: stupendum mortificationis et paupertatis studium, ex actis canonizationis et S. Teresiæ testimonio assertum et vindicatum: primus inter omnes S. Petrus B. Matris comprobavit spiritum, ejusque in Carmelitarum reformatione indefessus adjutor fuit 623. § II, De Reformationibus in Ordine Seraphico: Regularis Observantiæ origo et progressus: initia S. Petri de Alcantara: novam suscipit perficitque Reformationem longe strictissimam: fundatur provincia S. Josephi sub obedientia Conventualium; ast paulo post subjicitur Observantiæ 629. § III. De quibusdam S. Petri scriptis: an Tractatus de oratione et meditatione depromptus sit ex V. Ludovico Granatensi, an vero hic potius libellum S. Petri in Commentarium dilataverit 642. § IV. Ratio scribendi Acta S. Petri: præcipui auctores, qui de ejus vita tractarunt: Reliquiæ 651. Vita prior auctore P. F. Joanne a S. Maria, hic primum latinitate donata. Cap. I Principium ejus conversionis et ingressus in religionem 657. Cap. II. Quomodo se gesserit S. Petrus in novitiatu et aliquot annis post professionem 659. Cap. III. De pœnitentia, quam exercuit, sive dum bona sive dum mala uteretur valetudine 661. Cap. IV. De profunda S. Petri humilitate 665. Cap. V. De amore Dei et proximi, quo eluxit 667. Cap. VI. De strictissima paupertate, quam servabat ipse, aliisque consulebat 670. Cap. VII. De quadam epistola S. Petri ad S. Teresiam super paupertate 671. Cap. VIII. De oratione et mirandis raptibus 672. Cap. IX. De quibusdam casibus, in quibus manifesta fuit efficacia orationis 674. Cap. X. De donis supernaturalibus et gratiis gratis datis 676. Cap. XI. De gratia fidei, qua præditus S. Petrus fuit 677. Cap. XII. Cur S. Petrus aliique servi Dei instituerint reformationes 679. Cap. XIII. De gratia sanitatum, et infirmis, quos sanavit S. Petrus 681. Cap. XIV. De dono prophetiæ et discretionis spirituum, quo præditus fuit 684. Cap. XV. De gratia loquendi varia genera linguarum et interpretandi Scripturam 687. Cap. XVI. De donis naturalibus aliisque S. Petri virtutibus 689. Cap. XVII. Quomodo se gesserit, dum aliis præesset 691 Cap. XVIII. De morte S. Petri, felicique ejus ad cœlum sine purgatorio transitu 693. Cap. XIX. De miraculis post mortem patratis 696. Altera vita prolixior auctore P. Fr. Laurentio a D. Paulo. Lib. 1. A nativitate S. Petri et usquedum vixit in provincia S. Gabrielis 700. Lib. 2. Abejus egressu ex provincia S. Gabrielis usque ad fundationem provinciæ S. Josephi 716. Lib. III. Ab erectione provinciæ S. Josephi usque ad ultimum vitæ annum S. Petri 735. Lib. IV. De virtutibus theologalibus et donis gratuitis S. Petro concessis 755. Lib. V. De extrema S. Petri infirmitate usque ad corporis ejus translationem 776. Lib. VI. De miraculis quæ post mortem ejus contigerunt 783. Appendix. § I. Bulla Canonizationis 799 § II. Solemnitas, cæremoniæ et expensæ Canonizationis 803

Prima. Vide Martyres Mauritani.

Primus. Vide Caprasius.

Promachus, Lucius, Marcellinus et Bermiacus et forte Zosimus seu Susimus et Januarius seu Januaria, Martyres Nicomediæ. Sylloge ex Martyrologiis. 829

Ptolemæus, Lucius et alter eorum socius. Comment. præv. § I. Acta ex S. Justino et Martyrologiis: de duplici S. Justini Apologia: posterior, quæ coincidit cum anno martyrii SS. Ptolemæi et Lucii, oblata fuit Marco Aurelio 386. § II. Refutantur Gallandius et Longuerueus de secunda S. Justini Apologia: quo tempore is martyrio coronatus fuerit; annus quo passi sint SS. Ptolemæus et socii 393. Martyrium ex Apologia S. Justini M., apud Eusebium Hist. eccles. Lib. IV. Cap. XVII. Edit. Valesii 399

Puellæ Virgines Martyres ad oppidum S. Papuli in Occitania. Comment. prævius. Sanctarum Virginum palæstra, Acta, tempus obitus 13 Acta SS. Puellarum ex Breviario Sampapulensi 15

Q

Quintasius. Vide Martyres Mauritani.

R

Regulus, abbas aut episcopus, Damianus presbyter, Aneglas diaconus et Muren Virgo. Commentarius prævius § I Sancti memoria in fastis ecclesiasticis; topographia Andreopolitana antiqua et hodierna 163 § II. Disquisitio in Culdeos eorumque institutum et fata § III. De cultu S. Andreæ in Scotia, ejusque Reliquiarum illuc translatio, de tempore quo hæc probabilius accidit 169. Historia S. Reguli ex Joanne Jamieson, historical Account of the ancient Culdees p. 378 175

Rodulphus, eremita Avellanensis et dein episcopus Eugubinus in Italia, ejusque frater Petrus similiter eremita Avellanensis. Commentarius prævius. § I. Cultus B. Rodulphi antiquitas et minor celebritas 182. § II. Scripta præcipua de BB. Rodulpho et Petro; eorum genus; castrum in monasterium mutatum; conversio 184. § III. Tempus mortis BB Rodulphi et Dominici Loricati, connexum cum anno emortuali Hugonis I archiepiscopi Vesontionensis 186. § IV. Tollitur difficultas, oriens ex tempore electionis et inthronizationis B. Alexandri II: hujus inthronizationis historia 189. § V. B. Rodulphus fueritne vere Eugubinus episcopus, an solum vicarius S. Petri Damiani partes expleverit, inquiritur mutua horum amicitia: pauca de B. Petro 192. Vita BB. Rodulfi et Petri auctore S. Petro Damiani. Caput unicum BB. Petri et Rodulphi vita pœnitens 194

Ruffinianus. Vide Martyres Mauritani.

Ruricius I et Ruricius II, episcopi Conff. Lemovicis. Commentarius prævius. § I. Silentium de utroque Sancto in sacris fastis, cultus tamen certus; genus eorum nobilissimum; S. Ruricii I vita in sæculo acta, matrimonium et liberi 59. § II. S. Ruricius I, consilio S Fausti Regiensis episcopi, austerius vitæ genus capessit 62. § III. S. Ruricii I epistolare commercium cum variis 64. § IV. Fundat S. Ruricius I ecclesiam et cœnobium S. Augustini Lemovicis; qua occasione inquiritur in genus vitæ illorum, qui cœnobium incolebant. 66 § V. De causa absentiæ S. Ruricii I a concilio Agathensi 68 § VI. S. Ruricius II, nepos S. Ruricii I; ejus vitæ synopsis, concilia quibus interfuit; obitus. 69. Transitus S. Roricii I, Lemovicensis episcopi, ex Chronico Comodoliacensi seu ecclesiæ S. Juliani ad Vigennam, auctore Stephano Maleu, ejusdem ecclesiæ canonico 73. Vita S. Roricii II, episcopi Lemovicensis, ex Chronico Comodoliacensi Stephani Maleu 74

Rusticianus. Vide Martyres Mauritani.

S

Scophilus cum Leutherno. Vide Leuthernus.

Servilianus. Vide Martyres Mauritani.

Severa. Vide Martyres Mauritani.

Sindulphus, eremita et Confessor, Alsontiæ in agro Rhemensi. Commentarius prævius § unic. Memoria S. Sindulphi in fastis sacris; Vitæ synopsis; Acta et tempus translationis in Altumvillare 890. Vita S. Sindulphi Confessoris, auctore Almanno, monacho Altivillarensi, qui sæc. IX floruit, ex Mabillonii Actis Ord. S. Bened. sæc. I p. 368 collata cum apographo monast. S. Nicasii Rhemensis, e quo historia translationis deprompta est 829

Socrates. Vide Martyres Mauritani.

Solina Virgo et Martyr Carnuti. Commentarius prævius § unic. S. Solinæ memoria in fastis sacris, tempus passionis, varia cultus argumenta 9 Passio ex Lectionario S. Petri Carnutensis ad diem XVI Octobris 12

Sonnatius, archiepiscopus Remensis in Gallia. Commentarius prævius. B. Sonnatii cultus periit; ejus corpus transfertur; concilium celebrat, fines regni Dagoberti, Austrasiæ regis; statuta B. Sonnatio tributa 899. Vita B. Sonnatii, Remensis archiepiscopi, ex Historia Remensis Ecclesiæ Flodoardi 901

T

Taxius cum Hermete. Vide Hermes.

Theofredus, Martyr, abbas Calmeliacensis in Gallia. Comment. præv. § I. Res gestæ: Calmeliacense monasterium vastatur a Saracenis: istorum variæ in Gallias irruptiones: quo anno passus S. Theofredus sit 515. § II. S. Theofredi cultus: Reliquiæ; harum translatio et præsens status: Liturgia 520. § III. Notitia monasterii Calmeliacensis seu S. Theofredi: varia hujus Acta 524. Vita, auctore Anonymo, qui ante sæc. XI floruisse videtur. Ex Mabillonio, sæc. III part. I Cap. I. Fundatio monasterii Calmeliacensis: illi præficitur S. Eudo, cui succedit S. Theofredus: hujus præclara gesta: S. Meneleus, abbas Menatensis 527. Cap. II. Martyrium S. Theofredi 530

Thomas Helias presbyter Bivillæ in Normannia inferiori. Comm. præv. § I. Thomæ memoria in fastis sacris: Biographi veteres et recentiores: aliqua horum asserta examinantur 592. § II. Acta pro canonizatione B. Thomæ, et cultus ei præstitus usque ad turbas in Gallia ortas circa finem sæculi XVIII 596. § III. Prosecutio ejusdem argumenti a fine sæculi XVIII ad præsens usque tempus 601. Vita, auctore Clemente coœvo, ex Ms. codice ecclesiæ Bivillensis 606. Miracula antiqua, auctore eodem Clemente, ex Ms. Bivillensi 610. Recentiora, ex variis collecta a J. L. A. Colin 618

Tinnus. Vide Martyres Mauritani.

Troesius abbas et Confessor, Niverni in Gallia. Sylloge historica Sancti cultus; fundatio Buxidensis; tempus vitæ et obitus 55

Tryphonia quæ dicitur vidua et Martyr, Romæ. Sylloge. § unica. An S. Tryphonia dicenda sit uxor Decii imperatoris aut alterutrius ejus filiorum; an serva ejus uxoris Reliquiæ a S. Paulo I translatæ 313

V

Varus miles et socii ejus eremitæ, Martyres Ægyptii, B. Cleopatra vidua, ejusque filius Confessor in Palæstina. Commentarius prævius. § I. Martyrum annuntiatio in fastis sacris: passi sunt sub Galerio Maximiano 423. § II. De B. Cleopatra, quæ corpus S. Vari ex Ægypto in Palæstinam transtulit: de reliquis S. Vari et de Actis edendis 426. Martyrium S. Vari et sociorum ex codice Vaticano, græce et latine. Caput I. Eremitis sex in carcerem conjectis, S. Varus in locum septimi, qui antequam caperetur, obierat, succedit: martyrium S. Vari 428. Caput II. Martyrium sociorum S. Vari; B. Cleopatra hujus corpus, pace ecclesiæ reddita, in Palæstinam defert: B. Cleopatræ ejusque filii felix obitus 432

Veranus, episcopus Cavellicensis in Gallia. Comment. præv. § I. Veranum Tamayus de Salazar annumerat episcopis Tarraconensibus: ejus commenta refutantur 452. § II. Veranus, de quo hac die in Martyrol. Rom., episcopus fuit Cavellicensis, cujus Reliquiæ translatæ Jargolium in territorio Aurelianensi 455. § III. Urbs Cavellicensis: sedis antiquitas: res gestæ S. Verani et episcopatus: ecclesia ejus nomini dicata 458 § IV. De Reliquiis S. Verani: an corpus translatum fuerit Jargolium et Oblingaunum; an vero hodie adhuc reperiatur in ecclesia Cavellicensi: instrumentum visitationis 461. § V Cultus variis diebus et diversis in locis: supplicationes: Acta 465. Vita ex Labbei Nova Bibliotheca manuscript. librorum tom. II, p. 690 et seqq. Collata cum Ms. Rubræ vallis 467. Appendix. Narratio de morte et sepultura S. Verani ex Vita Ms. apud Gallonium tom. I 473

Victor, Alexander et Marianus Martyres, ut videtur, Nicomediæ. Sylloge. SS. Martyres in fastis antiquis Nicomediæ passi dicuntur; eosdem perperam sibi vindicant Hispani 37

Victor episc. et Confessor, Capuæ in Campania. Sylloge historica. Sancti cultus et memoria in fastis sacris; ejus scripta; tempus episcopatus et obitus 81

Victor cum Lucio etc. Vide Lucius.

Victoria. Vide Martyres Mauritani.

Victoria. Vide Victorinus.

Victoricus cum Lucio etc. Vide Lucius.

Victorinus vel Victorina aut Victoria cum Lucio vel Luca. Vide Lucius.

Victrix cum Lucio etc. Vide Lucius.

Vincentius, presb. et conf. Magniaci in agro Nivernensi. Sylloge historica. Memoria in Usuardi Martyrologio. cujus primæ editionis ætas inquiritur; cultus auctus ob victoriam Caroli Calvi; Reliquiæ 84

Vitalis episcopus et Confessor Salisburgi in Germania. Comm. hist. § 1. Quo sæculo, septimone an octavo. S. Rupertus ecclesiam Salisburgensem fundaverit 913. §. II. Quo circiter anno S. Vitalis S. Ruperto in episcopatu Salisburgensi successerit 920. § III. De S. Vitalis vita, episcopatu, morte ac sepultura 929. § IV. De miraculis S. Vitalis et processu canonizationis 934. § V. De S. Vitalis cultu ecclesiastico, corporis detectione atque elevatione, imaginibus et Reliquiis 943. Miracula antiqua, in processu canonizationis producta 950. Miracula sæculi XV, ex processu canonizationis in compendium redacta a P. Amando Pachler 952 Miracula sæculi XVI, ex Joanne Stainhauser relata a Pachlero 959 Miracula sæculi XVII, ex scriptis testimoniis collecta a Pachlero 961. Alia miracula sæculi XVIII, ex votivis tabellis collecta a Pachlero 963

Volitani. Vide Bolitani.

Y

Yzitanus. Vide Martyres Mauritani.

Z

Zeno seu Zosimus episcopus Confessor Beneventi. Sylloge historica 84

Zidiacus. Vide Martyres Mauritani.

Zosimus seu Susimus cum Dasio. Vide Dasius.

Zosimus seu Susimus cum Promacho. Vide Promachus.

INDEX CHRONOLOGICUS.

SÆCULO I.

Anno 43 S. Lucas christianam fidem amplectitur 286 c d

Anno 50 S. Lucas socius fit laborum S. Pauli 286 e f

Inter annos Christi 75 et 100 obiit S. Lucas 298 f, 299 a

Hoc sæculo vel alterutro ex duobus sequentibus passi sunt Antiochiæ SS. Beronicus, Pelagia Virgo, et alii quadraginta novem 421 b, 423 a d

SÆCULO II.

Anno 107 martyrium subit S. Ignatius Antiochenus 8 f, 9 a

Anno 108 episcopus Antiochenus fit S. Heron 9 d;

Anno 128 obit 9 d

Versus annum 165 martyrio coronantur Romæ SS. Ptolemæus, Lucius et alter eorum socius 398 c d e

Versus annum 166 martyrium subit Romæ S. Justinus Philosophus 398 c d

SÆCULO III.

Anno 211 probabilius ordinatus S. Asclepiades, episcopus Antiochenus 315 f

Anno 217 vel 218 moritur S. Asclepiades episcopus Antiochenus 316 c, 317 f

Versus annum 226 vel paulo tardius bellum Persicum movetur ab Artaxerxe adversus Romanos sub Alexandro imp. 317 a b c

Anno 249 in Pannonia trucidatur Philippus senior, Romanus imp. cui succedit Decius 406 e f et seq.

Anno 250 vel in fine præcedentis exit ferale Decii imp. in christianos edictum 407 b

Anno 250 vel 251 martyrii corona donatur S. Maximus et Julianus, levita 406 e f et seq.

Anno 251 desinit Decii imperium 407 a

Anno 285 passus est S. Marinus senex et Martyr in Cilicia 274 d e

Circa annum 287 occiditur S. Justus puer 324 e

Sæculo hoc vel initio sequentis passi videntur Martyres Bolitani in Africa 37 a b d; item SS. Lucius, Victor, Dasius aliique Martyres Afri 344 d

SÆCULO IV.

Anno 303 Diocletianus Nicomediæ, Romæ et Antiochiæ versatur 425 b c e

Circa annum 303 locum forsan habuit passio SS. Lucii seu Lucæ et Victorini vel Victorinæ aut Victoriæ, et S. Agnetis Virginis, Nicomediæ 345 e

Anno forsan 303 martyrium subeunt, ut videtur, Nicomediæ SS. Victor, Alexander et Marianus 37

Anno forsan 304 patiuntur SS. Martyres Mauritani, Ninus, Victoria seu Victor, Nobilitanus seu Jubilitanus, Mauritanus seu Marianus, Lucius, Cittinus seu Tinnus, Crescentianus, Ruffinianus, Donatus, Defensor, Rusticianus, Servilianus, Socratus seu Socrates, Veneria seu Venerius, Januarius, Mustolus seu Neustolus, Quintasius, Memma seu Memmia, Yzitianus seu Zidiacus, Prima, Donata, Severa, Victoria, Basilla et Magnilius 38

Anno 305 VI Kal. Maji Diocletianus et Maximianus purpuram deponunt 818 d

Circa annum 307 S. Varus cum sociis martyrium subit 423 et seqq.

Anno 342, die III Junii martyrium patitur S. Barsabias 841 c e

Anno 357 V non. Martii S. Lucæ corpus Cpolim translatum 301 b e f, 302 a b

Anno 365 S. Meletius non videtur in exilium fuisse pulsus 352 d

Annis 370 et seqq. S. Meletius in exilio degit 352 e

Inter annum 372 et 380 moritur S. Julianus abbas 352, 353

Anno 378 Valens imp. a Gothis vincitur et concrematur 459 c

Anno 400 Dictinius abjurat errores Priscillianistarum in Concilio Toletano 852 b

Circa annum 400 obit S. Clemens, presbyter, Laude Pompeja 49

SÆCULO V.

Ineunte sæculo floret S. Joannes Colobus seu Parvus 42

Ineunte sæculo floret S. Dulcidius episc. Aginnensis 51

Circa annum 430 natus videtur S. Ruricius I 60 d

Medio hoc sæculo obiit S. Eusterius episcopus Salernitanus 439 e f

Circa annum 465 uxorem duxisse videtur S. Ruricius I 60 e

Circa annum 484 episcopus fit S. Ruricius I 63 e

Anno 499 Symmachus papa Romæ synodum habet episcoporum Italiæ, quæ inter Romanas sub hoc pontifice prima est 439 b c d e

Hoc probabiliter sæculo martyrium subit S. Mamelta 53

Sæculo V vel VI floret S. Troesius 55

SÆCULO VI.

Hoc sæculo ineunte vita functus est S. Gratus episcopus Oleronensis, in Bearnensi principatu 440 a, 441 b

Anno 505 vel 506 Alaricus, Gothorum rex, quamvis Arianus, indulget ut episcopi catholici in synodum conveniant Agatham 441 b, 475 c

Anno 507 Clodovæus I, devicto Alarico Visigothorum rege, occupavit utramque Aquitaniam et Novempopulaniam cum urbe Tolosa 495 a b

Circa annum 507 obit S. Ruricius I 59 b; cui succedit S. Ruricius II 71 e

Anno 511 celebratum est concilium Aurelianense I 495 b

Anno 511 S. Lupus, episcopus Suessionensis, subscribit concilio Aurelianensi I 449 f, 450 f

Anno 523 probabilius moritur S. Brigida Kildariæ in Hibernia 479 f

Circa annum 526 obit S. Florentius, Arausicanus episcopus 76 b

Anno 532 probabilius moritur S. Remigius Rhemensis episcopus 450 c d f

Anno 535 vel paulo tardius contigit mors S. Lupi, episcopi Suessionensis 450 d e f

Versus annum 540 probabiliter natus est S. Ethbinus abbas 480 d

Anno 541 ordinatur episcopus S. Victor Capuanus 83 d

Circa annum 553 obit S. Ruricius II 72 c

Auno 554 obit S. Victor, episcopus Capuanus 81 a

Eodem anno celebratur Parisiis concilium 476 f

Circa eumdem annum S. Sindulphus in agrum Rhemensem venit 891 e

Inter annum 584 et 585 præclare in synodo episcoporum Galliæ disputat S. Veranus ep. Cavellicensis de castitate sacerdotum 459 f et seq.

Anno 584 celebratur synodus Valentina in Gallia 459 f

Anno 585 celebratum concilium Matisconense II, cui subscripsit S. Veranus episcopus Cavellicensis 456 c f

Circa eumdem annum obit S. Zeno seu Zosimus Beneventanus 84 a

Anno 586 S. Veranus ep. Cavellicensis, nomine Guntramni regis, rationem petit a Fredegunde de trucidato Prætextato ep. Rothomagensi 559 d

Anno 587 S. Veranus ep. Cavellicensis de sacro fonte levat Theodoricum filium Childeberti regis 456 c

Anno 589 turbæ excitate a Chrodielde in monasterio Pictaviensi S. Radegundis, ad quas sedandas mittitur cum aliis episcopis S. Veranus Cavellicensis 466 c

Circa annum 593 vastatur Britannia Minor a Francis 475 c f

Circa finem sæculi moritur S. Veranus episcopus Cavellicensis 460 d, vixisse fertur S. Brothenus Confessor in Wallia 359 d, et sub hujus fine vel initio sequentis prima Inventio Reliquiarum S. Taurini ep. Ebroicensis 503 c d e f

SÆCULO VII

Sub initium hujus sæculi probabilius passi sunt S. Felix presbyter et Augebertus diaconus 360 b

Circa idem tempus obiit S. Sindulphus 891 e

Ad ejusdem sæculi initium Ecclesia Salisburgensis in Germania a S. Ruperto fundata fuit 913 et seqq.

Ab anno 607 ad 724 episcoporum Comensium series 904 c d e f

Versus annum 623 moritur in Hibernia S. Ethbinus abbas 481 a

Anno 624 aut 625 B. Sonnatius concilium Remense celebrat 900 b

Inter annum 630 et 647 S. Monon, eremita et martyr in Belgio, obit 365 d e

Versus annum 635 in pago Bituricensi ædificat S. Sigirannus monasterium Longoretense 511 b

Anno 638 moritur Dagobertus I, Francorum rex 491 e f

Anno 640 SS. Audoënus et Eligius episcopi consecrantur 491 c e f

Versus annum 640 sub Clodovæo II rege S. Aquilinus, Ebroicensis postea episcopus, stipendia meretur adversus Barbaros, probabiliter Winidos 501 b

Anno probabiliter 645 nascitur S. Austrudis 108 f, 109 a – d

Anno 650 celebratur Concilium Cabilonense 151 c d

Circa medium hoc sæculum floret S. Vincentius, presbyter, Magniaci in Gallia 84

Anno 653 S. Irene martyrium subit 911 e

Post medium hoc sæculum S. Aquilinus consecratur episcopus Ebroicensis 501 c d e

Circa annum 668 nascitur S. Acca 967 f

Inter annum 668 et 670 occiduntur SS. Ethelredus et Ethelbertus ex regio sanguine Cantii 92 e f, 99 d

Anno 674 fundatur Ecclesia Hagustaldiensis 965 c

Versus annum 679 moritur S. Barontus abbas 511 b

Circa annum 679 occiditur S. Balduinus, diaconus Laudunensis 110 e f

Probabiliter circa annum 680 obit S. Lupus Andegavensis 104 a

Anno 683 probabilius moritur S. Audoënus ep. Rothomagensis 491 b c

Anno 683 vel 684 probabilius S. Ausbertus consecratur episcopus Rothomagensis 492 e

Probabiliter anno 687 S. Acca cœpit esse discipulus S. Wilfridi Eboracensis 968 f

Anno 688 vel 689 probabilius celebratum sub S. Ansberto Consilium Rothomagense (cui interfuit S. Aquilinus Ebroicensis) de cujus epocha disputatum acriter inter eruditos est 490 b c d 492 e f

Versus annum 689 vel 690 Vera creatur episcopus Tarraconensis in Hispania 453 a b c d e

Anno 693 celebratur concilium Toletanum XVI 453 a e

Eodem anno vel tardius forte moritur Vera episcopus Tarraconensis 453 a e

Sub finem hujus sæculi moritur S. Aquilinus ep. Ebroicensis 501 d e; item moritur S. Desiderius abbas 512 a b c

SÆCULO VIII

Initio hujus sæculi obit S. Austrudis 108 a

Anno 711 ponendus probabilius est primus Saracenorum in Hispaniam adventus 517 b c d e

Anno 713 probabilius occubuit in pugna Rodericus rex 517 b

Circa annos 713 et 714 Mauri Hispaniam occupant, cæso in pugna Roderico rege 453 d

Anno 719 prima Saracenorum ex Hispania in Gallias irruptio duce Zama 517 e f

Anno 720 adhuc vixisse S. Rupertum, nec nisi aliquanto post ei successisse S. Vitalem in episcopatu Salisburgensi, tenendum est 924 et seqq.

Anno 723 altera Saracenorum, duce Ambiza, ex Hispania in Gallias irruptio 518 b c d

Versus annum 727 fundatur Oxoniæ monasterium S. Frideswidæ 542 a b

Anno 729 tradit Beda Saracenos rursus in Gallias irrupisse 518 d e

Circa annum 730 vita excessisse videtur S. Vitalis episcopus Salisburgensis 933 f

Anno 732 Abderamus, Saracenorum dux, Pyrenæos transit, Burdigalam expugnat, ac tandem ipse in pugna Pictaviensi occiditur a Carolo Martello 518 e f et seqq.

Versus annum 732 martyrium subit S. Theofredus abbas Calmeliacensis 516 e f et seqq.

Ab anno 738 ad annum 738 Saraceni, Gallias denuo infestantes, fugantur a Carolo Martello 519 c

Anno 738 obit S. Nothelmus, archiep. Cantuariensis 117

Anno 740 obit S. Acca Hagustaldiensis episcopus 973 b c

Versus medium hujus sæculi moritur S. Frideswida virgo Oxoniensis 536 a b c

Anno 761, XVI Maji, passio S. Petri de Blachernis 131 e

Eodem anno, IV Junii passio S. Joannis Hegumeni monasterii Monagriæ 131 e

Anno 763 primum exilium S. Stephani Junioris 131 e

Anno 766 persecutio passim sævire cœpit, Copronymo impium exigente jusjurandum in SS. imagines 127 et seqq., 131 e

Eodem anno S. Stephanus Junior CPoli incarceratur 131 e

Anno 767 Copronymus præfectus crudelissimos in provincias mittit 131 e

Eodem anno, XVII Martii, passio S. Pauli monachi in Creta 131 f

Eodem anno, XVI Aprilis, invaditur monasterium Pelecetæ ad Hellespontum ab Iconomachis 131 f

Eodem anno, II Junii, passio 30 Monachorum Pelecetæ ab Iconomachis 131 f

Eodem anno, XX Octobris, passio S. Andreæ in Crisi 124, 131 f

Anno 771, VIII Julii, passio S. Pauli Novi 131 f

SÆCULO IX.

Sæculo IX frequens SS. Reliquiarum translatio 174 b c

Sæc. probabiliter IX obit S. Regulus 163 c

Anno 845 edidit Pipinus Junior, Aquitaniæ rex, chartam in favorem monasterii S. Theofredi 521 a b c d

Medio sæculo nono Guntbertus ep. Ebroicensis transfert Reliquias SS. Taurini et Aquilini epp. in Laudosum Castrum (Lezoux) 503 a b

Anno 859 aut sequenti in lucem prodit prior Usuardi Martyrologii editio 86

Anno 864 passam Cordubæ in Hispania tradit Tamayus de Salazar S. Lauram viduam 590 c f

Probabiliter anno 866 in Altumvillare transfertur corpus S. Sindulphi 892 a b c

Anno 878 Ludovicus II, cognomine Balbus, rex Aquitaniæ, coronatur a Joanne papa VIII in concilio Trecensi 485 a

Forte anno 878 corpora S. Winwaloei, S. Ethbini aliorumque ex Britannia Armorica translata fuere Monstrolium 485 a b f

Anno 879 moritur Ludovicus Balbus, rex Aquitaniæ 485 a

Circa annum 900 dicuntur S. Justi Reliquiæ Malmundarium translatæ 334 c d e f

SÆCULO X.

Anno 912 translatio Reliquiarum SS. Taurini et Aquilini, epp. Ebroicensium, ex Laudoso castro ad monasterium Gigniacense 503 b

Anno 949 transferuntur in Novam Corbejam Reliquiæ SS. Justi et Justini puerorum 329 c d e

Circa medium hujus sæculi natus est S. Aderaldus 982 c d

Versus annum 956 inventio corporis S. Maximi Martyris et levitæ facta ab Othone Magno imperatore et Joanne papa XII 407 et seqq. 414 b c

Versus annum 965 transferuntur Reliquiæ S. Theofredi, abbatis Calmeliacensis 522 b c

Intra annos 982 et 991 S. Aderaldus factus est archidiaconus 984 e

SÆCULO XI.

Post annum 1000 obiit S. Aderaldus 983

Initio hujus sæculi conflagatur Oxoniæ monasterium S. Frideswidæ 542 d e f et seqq.

Anno 1002 cæduntur jussu Ethelredi regis, Dani per Angliam sparsi 544 d

Anno 1015 altera Danorum in Anglia internecio 544 d

Anno 1018 Restaldus ep. Pistoriensis transfert corpora S. Desiderii, discipuli quondam S. Baronti, et aliorum quatuor 511 b c

Anno 1027 Secusium transferuntur (ut asseritur) S. Justi Novaliciensis Reliquiæ 376 c d

Circa annum 1040 initium fit monasterio et congregationi S. Laurentii Ulciensi 377 a

Anno 1057 ad castrum Florenzolam deferuntur Reliquiæ S. Florentii Arausicani 77 f.

Anno 1061 obit S. Dominicus Loricatus 186 et seqq.

Anno 1061 moritur B. Rodulphus, episc. Eugubinus 186 et seqq.

Anno 1063 S. Petrus Damiani Vesontionem visitat 188

Anno 1066 die 27 Julii moritur Hugo I archiepiscopus Vesontionensis 188 b c d e

Eodem anno Guilielmus, Normanniæ dux, Angliam occupat 545 d

Anno 1071 eversam sedem Tarraconensem transfert Joannes papa XIII ad ecclesiam Ausonensem (Vique) 453 c

Anno 1073 consecratur ecclesia Ulciensis 377 b c

Anno 1080 probabilius cæptus est Liber Angliæ Censualis, vulgo Domesday-Book 552 d

Anno 1086 absolvitur Liber Angliæ Censualis, vulgo Domesday-Book 552 d

Anno 1091 Berengarius de Rosanis ab Ausonensi (Vique) pontificatu ad Tarraconensem traducitur 453 c

Anno 1096 consecratur ecclesia S. Nicolai Andegavis ab Urbano II 107 c

SÆCULO XII.

Ineunte hoc sæculo Canonici regulares S. Augustini prioratum S. Frideswidæ obtinent Oxoniæ 546 c d e f

Anno 1102 mense Octobris dedicata ecclesia S. Juniani 73 a

Versus annum 1122 Guimundus prior ecclesiæ S. Frideswidæ orditur fabricam 548 b c, 549 a

A die 26 Decembris anni 1135 ad 25 Octobris anni 1154 chronologia, maxime in monumentis Anglicanis, turbata est 1021 f, 1022 a

Anno 1138 die 8 Julii moritur B. Gaufridus abbas Saviniacensis 1011 c

Anno 1146 innectendus est adventus S. Bernardi Afflighemium, ubi eum a Deipara salutatum tradunt 275 c d

Anno 1147 Idibus Septembris Eugenius papa interest capitulo, in quo Saviniacenses et Obazinenses conjunguntur Cistercio 1016 c d

Anno 1154 V non. mart. invenitur corpus S. Accæ 976 e

Anno 1158 solemnis circumvectio Reliquiarum SS. Taurini et Aquilini, epp. Ebroicensium, per urbes et vicos Burgundiæ 503 c

Eodem anno ædificatur Laus Pompeja nova 49 b

Anno 1163 transferuntur S. Bassiani Laudensis Reliquiæ 49 b

Anno 1173 nata videtur S. Hedwigis 205 a

Anno 1177 kalendis martii deteguntur Patavii Reliquiæ S. Lucæ 304 b

Anno 1180 fit Oxoniæ translatio Reliquiarum S. Frideswidæ 549 e f et seq. a b c

Circa eumdem annum absolvitur fabrica ecclesiæ S. Frideswidæ in urbe Oxoniensi 548 b c 549 a

Anno 1181 SS. Vitalis, Virgilius, Hartwicus et Eberhardus antistites Salisburgenses miraculis inclarescere cœperunt 935, 941 a b

Anno 1182 agitur prima translatio Sanctorum Saviniacensium 1008 c

Eodem anno nascitur S. Franciscus ordinis Seraphici fundator 630 a

Anno 1186 nubit Henrico Barbato Silesiæ duci S. Hedwigis 205 a – d

Sub finem hujus sæculi XII natus est B. Thomas Helias 595 a – d

SÆCULO XIII.

Inter annos 1207 et 1216 fundatur ope S. Hedwigis monasterium Camenzense 210 a

Anno 1214 fundat S. Hedwigis nosocomium Wratislaviense 210 e f

Anno 1215 approbatur ab Innocentio III Ordo Seraphicus 630 a

Anno 1219 aut 1220 fundat S. Hedwigis Conventum FF. Minorum Goldbergæ 210 c d

Annno 1222 fundatur monasterium Henricoviense in Silesia 211 d

Anno 1223 confirmatur ab Honorio III Ordo Seraphicus 630 b

Anno 1226 fundatur Wratislaviæ, ope S. Hedwigis, conventus FF. Prædicatorum 211 e f

Ad annum 1230 et vicinos annos referenda sunt plura gesta ac scripta Georgii Corcyrensis aliorumque Græcorum schismaticorum, quæ a Baronio et aliis scriptoribus ad sæculi XII finem referuntur 278 f, 279 a – e

Anno 1232 synodus Græcorum schismaticorum Nicææ in Bithynia 279 b c d

Anno 1234 fundatur Boleslaviæ, ope S. Hedwigis, conventus FF. Prædicatorum 212 a

Anno 1234 aut 1235 presbyterum ordinatum fuisse B. Thomam Heliam verisimile est 595 c d

Anno 1238, XIX Martii obit Henricus Barbatus, maritus S. Hedwigis 216 b c

Anno 1243, XV Octobris sancte obit S. Hedwigis 219 c

Anno 1243 agitur secunda translatio Sanctorum Saviniacensium 1007 f

Anno 1245 celebratur concilium Lugdunense I, inter OEcumenica XIII, præsidente Innocentio IV 461 d e

Anno 1251 dedicatio ecclesiæ cathedralis Cavellicensis, sub Innocentio IV 460 d e f

Anno 1257 defunctus est B. Thomas Helias 609 b

Anno 1257 Alexander papa IV transfert Furconiensem sedem ad urbem Aquilanam 407 d

Anno 1259 de canonizatione B. Thomæ Heliæ agi cœptum 596 f

Anno 1260 corpus B. Thomæ Heliæ in novum sacellum translatum 597 b c

Anno 1261 inchoatum est juridicum examen miraculorum B. Thomæ Heliæ 597 a

Anno 1264, XXX Augusti resumitur canonizatio S. Hedwigis 263 b

Anno 1267, XXVI Martii canonizatur a Clemente IV S. Hedwigis 220 a b, 263 b c

Anno 1268, XVII Augusti transfertur corpus S. Hedwigis 263 e

Anno 1284 Raülena protovestiarissa condit monasterium in loco Crisi, Cpoli 134 f

Anno 1289 altera Reliquiarum S. Frideswidæ translatio 550 d e

SÆCULO XIV.

Anno 1311 translatio corporis S. Verani ep. ex Valle Clausa (Vaucluse) ad ecclesiam cathedralem Cavellicensem 464 a

Anno 1317 instituta primum fraternitas in honorem B. Thomæ Heliæ 598 a b c

Anno 1325 Reliquiæ S. Solinæ in novam capsam transferuntur 12 b c

Anno 1339 Silesia a Polonis ad Bohemos transit 1048 b c d e f, 1049 a

Versus medium hujus sæculi Casimirus Magnus, Poloniæ rex, initia ponit Academiæ Cracoviensis 1049 e f

Anno 1364 Urbanus V confirmat primam Academiæ Cracoviensis fundationem sub Casimiro Magno 1049 f, 1050 d

Anno 1381 Petrus Cervasius consecratur ab Urbano VI papa, abbas Fiscannensis in Gallia 504 f

Anno 1388 ad 1390 ponuntur initia regularis Observantiæ in Ordine Seraphico 631 a b

Anno 1397 probabiliter adscribendus est ortus S. Joannis Cantii 1050 e f

Anno 1400 Vladeslaus Jagello, Poloniæ rex, renovat, vel juxta alios, fundat studium generale Academiæ Cracoviensis 1050 b c d e

SÆCULO XV.

Anno 1413 ex antiqua ecclesia Furconiensi Aquilam transferuntur Reliquiæ S. Maximi Martyris et levitæ 416 b c d

Eodem anno albo studiosorum Cracoviensium adscribitur S. Joannes Cantius 1049 d

Anno 1414 cœptum fuit concilium Constantiense 1057 e

Anno 1415 baccalaureus in scientiis et philosophia renuntiatur S. Joannes Cantius 1049 d

Eodem anno natus est Joannes Dlugossus scriptor polonus, doctrina et virtute celebris 1042 c

Anno 1417 doctor philosophiæ creatur S. Joannes Cantius 1049 e

Anno 1418 finis imponitur concilio Constantiensi 1057 e

Anno 1424 Joannes de Haricuria ep. Ambianensis transfert corpus S. Ethbini abbatis in novam thecam in ecclesia S. Salvii Monstroliensis 483 a b c d

Anno 1432 decanus philosophicæ facultatis in Cracoviensi academia renuntiatur S. Joannes Cantius 1049 e

Anno 1438 altera vice decanus philosophicæ facultatis est Cracoviæ S. Joannes Cantius 1049 e

Circa annum 1440 Academia Cracoviensis favere visa est placitis conciliabuli Basileensis 1061 c d e

Anno 1440 scribunt episcopi Basileæ congregati ad universos fideles adversus summi Pontificis potestatem 1057 f et seq.

Anno 1454 ducatus Osvecimensis, Silesiæ pars, Polonis restituitur 1047 f et seq., 1049 a

Anno 1459 Pius Papa II examen de vita et miraculis S. Vitalis episcopi Salisburgensis institui jussit 937 c – f, 938 a b

Anno 1462 institutus fuit processus canonizationis S. Vitalis episcopi 938 c – f, 939 et seqq.

Anno 1463 aut 1464 decretum de Vitali episcopo Salisburgensi inter Sanctos habendo editum a Pio II 943 b c d

Anno 1465 incendio consumitur magna urbis Cracoviensis pars 1071 a b

Anno 1471 aut sequenti instituitur archiepiscopatus S. Andreæ in Scotia 168 c, 888 e

Anno 1473 probabilius mortuus est S. Joannes Cantius 1051 a b c

Anno 1481 convocatio prælatorum Angliæ in ecclesia S. Pauli Londinensis, ubi de festo S. Frideswidæ 551 f, 552 a b c

Anno 1484 die XVIII Novembris visitantur Cassini Reliquiæ SS. Benedicti et Scholasticæ 153 e

Anno 1487 instituitur archiepiscopatus Glascuensis 888 f

Anno 1488 denuo consecratur ecclesia S Juniani 76 a

Anno 1495 visitantur Reliquiæ S. Lupi Andegavensis 106 e

Anno 1499 nascitur S. Petrus de Alcantara 700 d

SÆCULO XVI.

Anno 1504 vel 1505 natus ven. Ludovicus Granatensis 650 c

Anno 1515 S. Petrus de Alcantara nomen dat religioni Seraphicæ 632 a, 658 b, 702 d

Anno 1516 vota religionis nuncupat S. Petrus de Alcantara 702 f, 703 c

Anno 1517 Leo papa X convocat capitulum generalissimum totius Ordinis Seraphici 631 b c

Eodem anno Ordo Seraphicus dividitur in Observantes et Conventuales 631 d e

Anno 1518 Catharina, Henrici VIII conjux, Oxoniam venit Reliquias S. Frideswidæ veneratura 547 a b

Anno 1519 S. Petrus de Alcantara, vigesimo suæ ætatis anno præficitur conventui Juliæ Pacis 632 a, 703 f et seq.

Eodem anno Leo X Benedictinis Salisburgensibus Officium et Missam de S. Vitale episcopo recitare indulsit 943 f, 944 a

Anno 1524 sacerdos ordinatur S. Petrus de Alcantara 632 a, 704 d e

Eodem anno supprimitur prioratus S. Frideswidæ Oxoniensis, in gratiam fundandi a Wolseio collegii 547 b c d

Anno 1525 S. Petrus de Alcantara guardianus eligitur conventus S. Mariæ Angelorum prope Robredillo 704 f et seq.

Anno 1533 sepulchrum B. Thomæ Heliæ renovatur 599 b c

Anno 1535 altera vice præest S. Petrus de Alcantara conventui Juliæ Pacis 707 c d

Anno 1536 natus est Petrus Skarga S. J. vir tota Polonia celeberrimus 1044 a b

Anno 1537 præficitur S. Petrus de Alcantara conventui S. Onuphrii ad Lapam 708 b

Eodem anno pactæ sunt induciæ Carolum V imp. inter et Franciscum I regem Galliæ, in Artesiæ vico Bomy nuncupato 560 d

Anno 1538 S. Petrus de Alcantara præponitur reformatæ provinciæ S. Gabrielis 632 b, 710 e f

Anno 1539 elevantur Reliquiæ S. Joannis Cantii 1058 f, 1090 a

Anno 1540 S. Petrus de Alcantara in capitulo provinciæ S. Gabrielis proponit decreta strictioris observantiæ 711 c d

Anno 1541 vel 1542 in Lusitaniam venit S. Petrus de Alcantara et Arabidæ moratur 632 b c, 712 e f

Anno 1545 visitantur Cassini Reliquiæ SS. Benedicti et Scholasticæ 153 f

Anno 1547 visitatio seu reseratio Reliquiarum SS. Taurini et Aquilini epp. in Gigniacensi monasterio asservatarum 504 a b

Anno 1551 ex Lusitania, ubi novam firmaverat reformationem, in Hispaniam redit S. Petrus de Alcantara 715 a b

Anno 1553 Salmanticæ celebratur capitulum generale, cui interest S. Petrus de Alcantara, qua custos provinciæ S. Gabrielis 715 b e

Eodem anno corpus S. Joannis Cantii integrum et incorruptum reponitur in monumento elegantis operis 1059 a b, 1090 a

Anno 1555 Romam tendit S. Petrus de Alcantara, acturus cum Summo Pontifice, de nova, quam meditabatur, Reformatione 716 e, 717 a b.

Anno 1556 S. Petrus de Alcantara, sexcentas inter contradictiones, serio manum admovet novæ Reformationi 717 e f et seq.

Versus annum 1557 formatur custodia S. Josephi, cui, qua commissarius, præest S. Petrus de Alcantara 720 b c d

Eodem anno ædificat S. Petrus de Alcantara conventum Pedrosi, quæ prima planta fuit reformatæ provinciæ S. Josephi 718 e f et seq.

Eodem anno jussu Mariæ reginæ visitantur universitates Oxoniensis et Cantabrigensis 553 e f et seqq.

Anno 1558, Abulam ingrediente S. Petro de Alcantara, apparet cometes, in Annalibus Caroli V imp. famosus 721 f et seq.

Eodem anno moritur Carolus V imperator 722 a b c

Anno 1559 Matritum a Joanna Austriaca evocatur S. Petrus de Alcantara 726 f et seq.

Eodem anno plures dantur litteræ in gratiam Reformationis S. Petri de Alcantara 729 a b c d e f et seq.

Eodem anno altera vice Romam petit S. Petrus de Alcantara 728 f

Anno 1560 Abulæ convenit S. Petrus de Alcantara S. Teresiam, hujusque promovet Reformationis Carmelitanæ opus 731 c d e f et seq.

Anno 1561 Reliquiæ S. Frideswidæ Oxoniensis sacrilege permiscentur cum ossibus Catharinæ, quondam uxoris Petri Martyris 553 e f et seqq.

Eodem anno in capitulo, apud Pedrosum celebrato, provincia S. Josephi FF. Alcantarensium constituitur sub obedientia Conventualium 634 c d e, 735 a b, 736 a b c,

Eodem anno fundatur conventus Arenarum, provinciæ S. Josephi 740 a b c

Eodem anno convenit S. Petrus de Alcantara S. Teresiam primum Abulæ, dein Toleti 742 a b c d e, 743 e f

Anno 1562 IV non. Martii transfertur Patavii corpus S. Lucæ e veteri ecclesia S. Justinæ in novam 307 c

Eodem anno Hugonotti destruunt capsam reliquiariam S. Scholasticæ Cenomanis 162 b

Eodem anno Jargoliensis ecclesia ab Hugonottis spoliatur sacris imaginibus et Reliquiis Sanctorum 457 a

Eodem anno convocat S. Petrus de Alcantara omnes Provinciæ S. Josephi fratres ad Bobadillam 637 c d e, 746 c d e f

Eodem anno bis convenit S. Petrus B. Teresiam Abulæ 747 a b c d e f, 748 d e f et seq.

Eodem anno moritur S. Petrus de Alcantara 639 f. 695 c, 780 c d e

Anno 1563 provincia S. Josephi (Alcantarensium) a Conventualium ad Observantium transfertur obedientiam 636 f, 637 a b c d e f, 638 a b c

Anno 1566 aperitur sepulchrum S. Petri de Alcantara, a quadriennio defuncti 655 f, 697 d, 782 e f

Anno 1567 Calviniani res sacras Autissiodori diripiunt 330 a b

Anno 1568 urbs Suessionensis ab hæreticis diripitur, et Sanctorum Reliquiæ sacrilege comburuntur 451 e f

Anno 1576 die X Junii in nova capsa argentea deponuntur Reliquiæ S. Scholasticæ 162 b

Anno 1588 moritur Ven. Ludovicus Granatensis 650 c

SÆCULO XVII.

Post annum 1602 novus ornatus sepulcro S. Vitalis episcopi additus 945 c d, 960 e

Anno 1603 aperitur sepulcrum S. Joannis Cantii, ex quo suavissima diffunditur fragrantia 1059 b c, 1090 a b

Anno 1610 Octavius Mancini ep. Cavellicensis edit officium S. Verani ep. 464 f et seq.

Anno 1616 transferuntur solemniter Reliquiæ S. Petri de Alcantara 656 b c d, 783 b c d e f

Anno 1620 visitantur Reliquiæ S. Lupi Andegavensis 106 f

Anno 1622 Gregorius XV Petrum de Alcantara Beatorum numero adscribit 798 b c d e

Eodem anno episcopus Cracoviensis jubet fieri relationem de vita et miraculis B. Joannis Cantii 1096 c d

Anno 1626 cives Kentenses, ob depulsam pestem grati, B. Joanni Cantio votivam offerunt tabellam 1060 c

Anno 1627 Reliquiæ S. Vitalis episcopi fuere recognitæ 945 d e f, 946 a b c d

Anno 1628 Officium et Missa de S. Vitale episcopo ad universam diœcesim Salisburgensem, ac dehinc ad diœceses suffraganeas, fuere extensa 946 d e

Anno 1629 Urbanus VIII committit causam servi Dei Joannis Cantii discutiendam S. Congregationi Rituum 1052 f

Anno 1633 alteram offerunt tabellam Kentenses B. Joanni Cantio ab depulsam pestem 1060 d

Anno 1642 altare novum juxta sepulcrum S. Vitalis episcopi ad honorem ipsius consecratum 947 b, 949 f

Anno 1659 visitantur Reliquiæ SS. Benedicti et Scholasticæ 153 f

Anno 1669 canonizatur S. Petrus de Alcantara 799 d e

Anno 1699 corpus B. Joannis Cantii in novum monumentum transfertur 1059 d

SÆCULO XVIII.

Sub initium hujus sæculi rursum de negotio canonizationis B. Thomæ Heliæ prosequendo cogitatum est 600 d e f

Anno 1706, XXVII Martii festum S. Hedwigis Clemens XI extendit ad universam Ecclesiam 198 c

Eodem anno Benedictini congregationis S. Mauri introducuntur in abbatiam S. Salvii Monstroliensis 485 e

Anno 1710 Josephus de Revol episcopus Oleronensis, sub solemni visitatione ecclesiæ suæ cathedralis, invenit Reliquias S. Grati 444 e f et seq.

Anno 1711 prodit novum officium S. Grati, de quo acris oritur disceptatio episcopum Oleronensem inter et capitulum 441 f, 443 a b c

Anno 1713 factum est Monstrolii inventarium Reliquiarum, quæ in thesauro locupletissimo abbatiæ Salvianæ reperiebantur 486 a b

Anno 1730 decernitur non constare quod Opera, in processu apostolico compulsata et B. Joanni Cantio tributa, ejus revera essent 1054 a, 1062 f et seq.

Anno 1741 decernit Benedictus XIV, in causis procedentibus per viam casus excepti, non deveniendum ad canonizationem nisi probatis non jam duobus ut antea, sed quatuor miraculis 1055 c

Anno 1743 declarat S. Congregatio Rituum constare de virtutibus heroicis S. Joannis Cantii 1054 a b

Anno 1751 Carolus de Caylus episcopus Autissiodorensis edidit Martyrologium illius ecclesiæ 455 f

Anno 1752 Petrus Julius Cæsar de Rochechouart, ep. Ebroïcensis, illius ecclesiæ edidit Martyrologium 493 f et seq.

Anno 1761 Maria de Manzi, archiep. Avenionensis, antea ep. Cavellicensis, declarat se invenisse in capella Vallis Clausæ (Vaucluse) ossa quædam S. Verani ep. 463 d

Anno 1762 corpus S. Vitalis episcopi Salisburgensis e terra levatum marmoreoque altari inclusum est 947 c – f, 948 a – d

Anno 1767 absolvitur processus de miraculis in causa B. Joannis Cantii 1055 b c d et seq. a

Eodem anno solemnitas Canonizationis S. Joannis Cantii in basilica Vaticana 1056 b c d e

Anno 1772 regnum Poloniæ tertia sui parte minuitur, divisa Austriacos inter et Borussos Russosque 1058 c

Anno 1775 maxima cum pompa celebratur Cracoviæ solemnitas Canonizationis S. Joannis Cantii 1058 d e

Anno 1778 sepulcrum B. Thomæ Heliæ denuo instauratur 599 c

Anno 1781 in oppido Kenty consecratur ecclesia, S. Joanni Cantio dicata 1060 f et seq.

Versus annum 1785 sæcularisantur monachi S. Theofredi Calmeliacensis 525 f

Anno 1790 disperguntur ossa S. Solinæ 12 c

Anno 1791 ossa S. Aderaldi ex ecclesia prioratus S. Sepulcri ad ecclesiam parochialem vici Villacerf deportata 989 f

Anno 1792 divenditur Ebroicis ecclesia S. Aquilini episcopi 502 f

Anno 1793 Reliquiæ S. Carauni Martyris ab impiis hominibus violatæ, sed magna earum pars a piis fidelibus collecta 273 a

Eodem anno Monstrolii sacrilege comburuntur corpora Sanctorum, ab antiquissimo tempore in abbatia S. Salvii asservata 486 b c d e

Anno 1794 funditus destruitur ecclesia S. Nicolai Andegavis 107 c

Eodem anno Reliquiæ B. Thomæ Heliæ Bivilla Virandevillam translatæ 601 c – f, 602 a

Eodem anno corpus S. Gertrudis Virginis et Martyris in templo parochiali Vallis Dioleti, ne profanaretur, provide absconditum 273 e

Eodem anno comburuntur Gigniaci Reliquiæ SS. Taurini et Aquilini epp. Ebroicensum 503 b

Anno 1795 consummatur ruina Poloniæ anno 1772 cœpta 1058 c

Anno 1799 corpus S. Gertrudis Virginis et Martyris e latebris suis erutum 273 e f

Hoc sæculo exeunte, venumdatur antiqua et celebris abbatia S. Petri Vivi prope Senonas, et deinceps vix non solo æquatur 362 c d

SÆCULO XIX.

Anno 1802 ossa S. Aderaldi recognita sunt 989 a – e

Anno 1803 monumentum supra Reliquias S. Aderaldi erectum fuit 989 e f

Eodem anno 1803 corpus B. Thomæ Heliæ relatum fuit Bivillam 602 d e f, 603; et cultus ejus instauratus 604 c d

Eodem anno celebratur sextum sæculare jubilæum Trebnicense 209 c

Eodem anno XXVII Julii recognoscuntur Reliquiæ S. Scholasticæ Cenomanis 162 c

Anno 1806, II Augusti instituitur Sodalitas S. Scholasticæ Cenomanis 162 d

Anno 1810 suppressum Trebnicense monasterium 209 d

Eodem anno suppressum monasterium Camenzense 210 b

Anno 1811 caput B. Thomæ Heliæ restitutum fuit parochiæ Bivillensi 604 a b c

Anno 1814 canonizationem B. Thomæ Heliæ exposcunt multi e clero diœceseos Constantiensis 605 b – e

Anno 1822 Reliquiæ S. Theofredi Calmeliacensis, sæc. XVIII exeunte sacrilegorum ausibus substractæ, publicæ venerationi restituuntur ab episcopo Aniciensi 522 d e f

Anno 1824 ecclesiam S. Aquilini Ebroicis, quondam a sacrilego Gubernio divenditam, redimit RR. DD. du Châtellier ep. Ebroicensis 502 f

Anno 1834, XIII Novembris, recognoscuntur Reliquiæ S. Scholasticæ Cenomanis 162 d

Anno 1839 XIV Octobris magnus ad tumulum S. Hedwigis est populorum concursus 224 b

Eodem anno RR. DD. du Châtellier, episc. Ebroicensis, antiquam S. Aquilini ecclesiam convertit in oratorium minoris sui seminarii 502 f

Anno 1841 pars Reliquiarum S. Carauni Martyris ab episcopo Carnutensi recognita ac publicæ venerationi rursus exponi cœpta 273 b

Eodem anno erectum Oxoniæ est monumentum Cramnero duobusque aliis ecclesiæ Anglicanæ reformatoribus 558 a b c

Anno 1842 reperta varia monumenta Romana et Christiana Arensburgi, in Hassia 33 e f

Anno 1844 Olerone Reliquiæ S. Grati, illius urbis quondam episcopi, solemniter circumferuntur 445 e f

Anno 1845 reseratio Reliquiarum S. Verani ep. Cavellicensis 463 b c d e

Anno 1848 Reliquiis S. Hermelandi abbatis, quæ profanationi impiorum subtractæ fuerant, suus honor redditus 272 d

Anno 1850 die XXIX Septembris Pius IX feliciter regnans renovat episcopatum Hagustaldensem 980 d

NOTITIA FIGURARUM AC TABULARUM ORNANTIUM HUNC TOMUM.

Solitum operis Frontispicium.

Effigies Principis Belgarum Regii, cui Tomus inscribitur.

Monumenta Christianitatis Legionis XXII 33

Thecæ reliquiariæ Tungrensis pars antica 36

Fragmenta genealogica familiarum regiarum Cantii et Mercii 90

Posteritas S. Hedwigis, ad hodiernos Europæ Principes propagata 270

Filiatio Saviniacensis abbatiæ 1023

FACULTAS R. P. PROVINCIALIS SOCIETATIS JESU BELGICÆ.

Quum tres theologi Societatis nostræ legerint, edique posse censuerint Tomum octavum de Actis Sanctorum Octobris, collectis et illustratis a Josepho Van Hecke, Benjamino Bossue, Victore De Buck et Antonio Tinnebroek, Societatis nostræ presbyteris theologis; ego infrascriptus præpositus provinciæ Belgicæ, potestate mihi facta ab adm. R. P. N. præposito generali Joanne Roothaan, concedo facultatem dictum Tomum imprimendi. In quorum fidem hasce, manu propria subscriptas, consuetoque officii sigillo munitas, dedi Bruxellis 26 Februarii 1853.

C. FRANCKEVILLE, S. J.

APPROBATIO ORDINARII. IMPRIMATUR.

Mechliniæ 17 Martii 1853.

P. Corten, Vic. Gen.

PROTESTATIO AUCTORUM.

Quod identidem protestati sunt decessores nostri in hoc de Actis Sanctorum opere, se servatas velle Urbani VIII Constitutiones, neque suis aliorumve hic relatis Commentariis aliud pondus tribui, quam sit historiæ, ab hominibus errori obnoxiis scriptæ; idem ante hunc Tomum Octobris et nos protestamur.

Oktober VIII: 17. Oktober