An. Ch. DCCXXXI.

[Commentarius]

Brithwaldus, Archiepiscopus Cantuariensis in Anglia (S.)

Ex variis.

[1] Sancti Berthvvaldi, vel Brithvvaldi, aut Berechtvvaldi natalem IX. Ianuarij celebrant Carthusiani Coloniens. in Addit. ad Vsuard. Bertvvaldi Archiepiscopi Cantuariensis Confessoris, [S. Brithvvaldi natalis.] Galesinius: Cantuariæ item S. Bertvvaldi Episcopi & Confessoris. VVion: Item Cantuariæ S. Bertvvaldi Episcopi & Cōfessoris, qui ex monasterij, quod Racuulfum nuncupatur, probatione diuturna, ob vitæ meritum ad Ecclesiæ illius regimen assumptus, plenus bonis operibus quieuit in pace. Similia habent Martyrologia Germanicum & Anglicanum, Menardus, Dorganius, Ghinius, Ferrarius, & alij. In Florario Sanct. MS. refertur XIII. Ianuarij: In Anglia apud Cantuariam depositio S. Bartvvaldi Episcopi & Confessoris anno salutis DCCXXX. In Kalendario MS. ord. S. Benedicti IV. Ianuar. S. Berthvvaldi Archiepisc. Cātuariensis in Anglia, primo Abbatis Monasterij Raculfe.

[2] [Fit ex Abbate Episcopus.] De eo hæc scribit Reda lib.5.histor. Eccles. gentis Anglor. cap.9. Successit Theodoro in Episcopatu Berechtvvaldus, qui erat Abbas in monasterio quodam iuxta ostium Aquilonare fluminis Genlade positum, quod Racuulf nuncupatur; vir & ipse scientia scripturarum imbutus, & Ecclesiasticis simul ac monasterialibus disciplinis summe instructus, tametsi prædecessori suo minime comparandus. Qui electus est quidem in Episcopatum anno Dominicæ incarnationis sexcentesimo nonagesimo secundo, die primo mensis Iulij, regnantibus in Cantia VVichtredo & Suebhardo; ordinatus autem anno sequente, tertio die Kalendarum Iuliarum Dominica, a Godvvino Metropolitano Episcopo Galliarum, & sedit in Sede sua pridie Kalendarum Septembrium Dominica: qui inter multos quos ordinauit Antistites etiam Gebmundo Rhofensis Ecclesiæ Præsule defuncto, Tobiam pro illo consecrauit, virum Latina & Græca & Saxonica lingua, atque eruditione multiplici instructum.

[3] De eius morte agit idem Beda lib.5.c.24. Anno Dominicæ Incarnationis DCCXXXI. [Moritur 9. Ianuar.] Bertvvaldus Archiepiscopus, longa consumptus ætate, defunctus est die quinto Iduum Ianuariarum, qui sedit annos 37. menses 6. dies 14. In Epitome quoque historiæ: Anno DCCXXXI. Bertvvaldus Archiepiscopus obiit. Eiusdem meminit VVillielmus Malmesburiensis lib. 1. de gestis Pontificum Anglorum, Rogerius de Houeden priori parte Annalium, qui citans Bedam ait 732. obiisse Brectvvaldum. Mattheus VVestmonasteriens. anno gratiæ 731. at de eius electione anno 692. Trithemius lib. 4. de viris illustribus Ord. S. Benedicti cap. 65. qui Berchualdum vocat.

[4] De Bertvvaldo ita scribit Harpsfeldius secul.8. cap.2. Theodorum excepit Brithvvaldus, Cantianam regionem gubernante VVithredo. Permansit in Ecclesiastica administratione triginta septem annos, menses sex, dies quatuordecim, obiitque anno septingentesimo trigesimo primo, quarto Iduum Ianuarij. Vir, inquit Beda, scientia scripturarum imbutus, & Ecclesiasticis simul ac monasterialibus disciplinis summe instructus. Quidam tradunt eum fuisse Glasconium, [Putatur Glasconia Abbas fuisse.] & in celebri ea societate educatum, tandemque post VVorgresium, quartum illius loci Abbatem. Synodum habuit Londini, in qua imaginum adorandarum caussa tractata est, de qua apertius, cum ad Occidentales Episcopos ventum erit, disseretur. Ordinatus vero est a Goodvvino Galliarum Archiepiscopo, [Scripsit vitam S. Egvvini.] ad annum sexcentesimū nonagesimum tertium. Scripsit vero Brithvvaldus de origine cœnobij Eueshamensis, vitamque Eguini VVictiorum Episcopi. Hæc ille. De S. Egvvino agemus XI. Ianuarij.