a

Svb Diocletiano.

Ex Menæis Græcorum.

Carterius, Presbyter Martyr in Cappadocia (S.)

[1] Diocletiano imperāte, & Vrbano b Cæsareæ Cappadociæ Præside, Carterius Presbyter & Doctor Christianorū, domū in tēplum vertit, & coacta ingenti Christianorum multitudine instituit illos in vera fide, qua discerent Christum solum verum Deum colere; [S. Carterius Presbyter, populum docet:] & præter illum, nullum alium Deum agnoscere. Delatus ad Præsidem se ipsum in latebras abdidit. Sed illi Dominus apparuit, mandauitque vt se in apertū daret, seque vltro ipsum quærentibus offerret: Ego, inquit, tecum ero. Multa enim tibi meo nomine patienda sunt, [quæsitus latet:] multiq; per te conuersi salutem consequentur. Hic Carterius ingenti perfusus gaudio, [dein offert se quærentibus.] Deo gratiis actis, se ipsum in lucem dedit.

[2] Ac primum quidem ergastulo conclusus, dein ad Præsidem deductus, iussus est c Serapidi litare: sed Carterius precibus idolum deiecit. [Serapidis idolum deiicit:] Tum a sedecim lictoribus fustibus atrociter contunditur, quatuor aliis carnificibus illi imminentibus. Deinde a furca suspenso nouacula vngues a manibus & pedibus exscinduntur, [dire torquetur:] ferreisque vngulis totum corpus raditur & carpitur. Qui conspectu dein Angeli recreatus omnibus tormentis superior, [sanatur ab Angelo:] atque illico sanus extitit.

[3] [rursum cruciatur:] Dein rursus Præsidis iussu detentus, talis ferro traiectis, supinus ignitum pectore vomerem gestauit. Præterea coactus est in succensa ferrea sartagine residere: tum ei ardentibus subulis perforati pedes: atque ita rursus in carcerem retrusus est. Sub noctem iterum se ei videndum Saluator obtulit, compedibus solutum omni leuauit molestia, atque e custodia eductum liberum dimisit. Quare cōplures cum sanum spectassent, [exit e carcere:] eum adeuntes ab illo sacro fonte abluti sunt, & ab omnibus, quibus laborabant morbis, curati.

[4] Appensa deinde pedibus manibusque saxa ingentia, quibus ita innexo distentoque fustibus venter cōuerberatur: [iterū tortus occiditur.] aduruntur accensis facibus latera: resinaque plagis infunditur: liquatum in os plumbum instillatur, ignitaque galea capiti imponitur. Ac demum in rogum coniectus, dum laudes gratiarum Deo concinit, in igne illæsus permansit. Hinc e circumstantibus Iudæus quispiam in rabiem actus, hastam vibrans per latus Martyris transadigit, mortemque infert, cum prius aquam e latere tam copiosam profudisset, vt etiam rogum extingueret; quam secutus sanguis est, cum quo & animam in Dei manus edidit.

[Annotata]

a Ignotus hic Latinorum fastis. Nam diuersus est a Carterio qui 2.Nouembr. colitur sub Licinio Sebaste passus.

b Hæc Cappadociæ metropolis est, circa Melæ fluminis fontes, magnam adepta a plurimis Sanctis, quos tulit, ac præsertim Basilio magno, celebritatem.

c Vnus hic e Diis Ægyptiorum fuit.